واقعه ارزشمند 11 اسفند، دشمنان را مایوس و توطئه آنها را خنثی کرد

واقعه ارزشمند 11 اسفند، دشمنان را مایوس و توطئه آنها را خنثی کرد

آیت‌الله رشاد:

مردم با آگاهی و با اراده و عزم ملی پای صندوق‌های رای آمدند

رئیس شورای حوزه‌های علمیه استان تهران گفت: مردم با آگاهی و با اراده و عزم ملی پای صندوق‌های رای آمدند.

آیت الله علی اکبر رشاد در جلسه درس خارج حوزه علمیه امام رضا(ع) تهران با اشاره به دوازدهمين دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی و ششمين دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبري روز جمعه یازدهم اسفند اظهار داشت:به حکم تکلیف از زبان اصحاب حوزه و دیگر علما و فضلا و طلاب حوزه عظیم پایبتخت از حضور پرشور و توام با شعور و همراه با روح حماسی مردم در انتخابات 11 اسفند و در باشگاه و جشن ملی عظیم گزینش وکلای ملت برای یک دوره قانون گذاری تشکر و تقدیر می‌کنیم.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی افزود:الحق که در 11 اسفندماه امسال، مردم همانند هر موقعیت دیگری و وقایع و رویدادهای انقلاب و امور ملی شگفتی آفریدند و برخلاف آن چه اظهار نگرانی می‌شد و دشمنان تلاش می‌کردند اتفاق بیفتد و وعده می‌کردند اما مردم با آگاهی و با اراده و عزم ملی پای صندوق‌های رای آمدند و اتفاق ارزشمند دیگری در تاریخ انقلاب رقم زدن.

وی تصریح کرد:د این روز در مقایسه با سایر کشورها در این نوع از رویدادها، نشان می دهد چه میزان مردم پای نظام و سرنوشت خودشان ایستادند و آگاهانه عمل می کنند.

آیت الله رشاد عنوان کرد: به رغم وجود گلایه ها و مشکلات و ناکارآمدی‌ها و ناتوانی‌ها برخی از مسئولان به این اصل توجه دارند که این کشور و این نظام و دین در گرو حضور آحاد ملت است و به موقع انجام تکلیف می‌کنند.

وی خاطرنشان کرد: واقعه ارزشمند 11 اسفند، دشمنان را مایوس کرد و همان دیروز لحن دشمنان در صبح تا عصر متفاوت شد و لحنشان نرم تر شده بود.

وی خاطرنشان کرد: به صرف اینکه اخبار می رسد و رصد و تحلیل می‌کنند متوجه می شوند مردم پای کار نظام و انقلاب هستند و لحنشان تغییر می کند.

تولیت حوزه علمیه امام رضا(ع) گفت: مطئنا این حادثه بر روابط کشورمان با ساریر ملل و دول و خاصه قدرتها تاثیر خودش را بر جای خواهد گذاشت، آن چه مهم است پس از این کسانی که در این انتخابات برگزیده می شوند به مسئولیت خود عمل کنند.

وی افزود:نمایندگان مردم، باید مصالح ملی را به منافع جناجی و محلی و شخصی ترجیح دهند و انتخابات را معاومله و رفتار منفعت طلبانه ندانند،اسف بار است گاهی انسان متوجه می شد در برخی از امور و روابط، مسئولین با مسئولیت شان به مثابه مشغله و شغلشان عمل می کنند و پشت میز کار را حجره تجارت می انگارند.

آیت الله رشاد بیان کرد: این بسیار غم انگیز و فوق العاده رنج آور است که مسئولین با این همت خالصانه مردم پشت میز قرار می گیرد و این میز را اسباب معامله و منفعت طلبی و جاه طلبی قرار می دهد.

وی عنوان کرد:کسانی که در این نطق های انتخاباتی منت مردم را کشیدند و گاه حتی به تملق گویی و چاپلوس پرداختند و احیانا بسی وعده های کاذب دادند و بلکه گاه وعده های غیر مسئولانه و حتی در حد نوعی ارتشا زبانیتن در دادند.

رئیس و عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی اظهار داشت: تقاضا داریم حالا که این عزیزان انتخاب شدند و در مسند قرار گرفتند،خالصانه به وعده هایشان عمل کنند، ببینید مردم در ساعات و موقعیت های سرنوشت چگونه عاقلانه عمل می کنند، شما نیز چنان باشید مسئولیت مسئولان چند برابر و صد برابر شد با این حضور ارزشمند پای صندوق های رای که از خود نشان دادند و این حماسه بزرگ را آفریدند باید مسئولان نیز بهتر از این عمل کنند.

 

اگر رای ندهیم دیگران به جای ما و برای ما انتخاب خواهند کرد

اگر رای ندهیم دیگران به جای ما و برای ما انتخاب خواهند کرد

آیت الله علی اکبر رشاد در جلسه درس خارج حوزه علمیه امام رضا(ع)‌ در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی با دعوت از علما و اساتید حوزه های علمیه به عنوان رکن اصلی انقلاب اسلامی خاطرنشان کرد اگر رای ندهیم دیگران به جا و برای ما انتخاب خواهند کرد!

متن سخنان ایشان در ادامه تقدیم حضور می شود:

انتخاب، هم حکم است و هم حق! هم حکم تکلیفی است و هم حکم وضعی! شرکت در انتخابات از سویی حکم تکلیفی است؛ به هر حال صیانت از نظام، حمایت از استقلال کشور و تقویت روند امور در کشور و مقابله با توطئه‌هایی که با انتخابات خنثی می شود. وقتی دشمنان و شیاطین می‌بینند که مردم پای صندوق‌های رای هجوم آوردند و با این شور و شوق و شعور رای میدهند و حامی نظام هستند آنها حتما مأیوس خواهند شد و کمتر توطئه می‌کنند این بسیار موثر است چرا که دنیا محاسبه می‌کند؛ مثلاً ۲۲ بهمن در راهپیمایی عظیم مردم وقتی برگزار می شود و به دنیا مخابره می شود گفته شده که از طریق ماهواره روسای جمهور آمریکا مراسم را دنبال می‌کنند که چقدر جمعیت آمده یا نیامده است.

این واقعا موثر است! مقوله انتخابات فقط بحث انتخاب یک نماینده برای رفتن به مجلس نیست. نفس حضور اثر وضعی و سیاسی فوق العاده‌ای که دارد مساله است. ما وظیفه داریم که مشارکت را تقویت کنیم اینکه ما حضور پیدا کنیم افراد سالم را انتخاب کنیم حالا همه اینا که کاندیدا می شوند معصوم که نیستند! بعضی ممکن است حتی عادل هم نباشند و مومن به معنای واقعی کلمه هم نبوده باشند. نامزد می شوند خوب از بین اینا قطعا افرادی اصلح هستند افرادی هستند صالح‌ترند اگه همه صلاحیت اجمالیِ سیاسی را داشته باشند شورای نگهبان احراز کرده باشد از بین این‌هایی که احراز شدند تعدادی اصلح و بهتر از بقیه هستند. خوب اگر شرکت کنیم و دیگران را ترغیب به شرکت کرده باشیم افراد اصلح رای می آورند و بهتر از این است که غیر اصلح رای بیاورد. اینکه مجلسی باشد و قانون گذاری کند، در مسائل تصمیم گیری کند بهتر از آن است که مجلس نداشته باشیم. اینکه ارتجاع و بازگشت به قرون وسطی است که مجلس نداشته باشیم و یک سلطان تصمیم بگیرد و هر قانونی که دلش خواست وضع کند.خوب الان مجلس داریم پارلمان هست و مجلس ایران ولو اینکه نقاط ضعفی هم داشته باشه که قهراً دارد اما در قیاس با مجالس کشورهای دیگر یک مجلس بسیار خوبی است. در هر صورت تعداد کثیری یا اکثر نمایندگان افراد متدینی هستند. احتیاطاً عرض می کنم اکثر چراکه نمی‌توانم بگویم اقل آنها متدین نیستند. اکثر اینا متدین و متشرع هستند و بسیاری از ایشان را می‌شناسیم افراد انقلابی، ولایی و واقعا متشرعند.

فی الجمله افراد صالح در مجلس حضور پیدا می‌کنند؛ البته در خلال اینها افرادی ممکن است باشند که ضعیف باشند یا اغراض دیگه‌ای داشته باشند یا نقاط ضعفی به لحاظ اخلاقی یا سیاسی احیانا داشته باشند و این دیگر طبیعت یک جامعه عادی است. شرایطِ متعارفِ زیستی است. در هر حکومتی هم حتی در حکومتی که معصوم در راس آن هست؛ ولی امری که در راس هست معصوم است بقیه که معصوم نیستند و باید توقع داشت حدالامکان بقیه عادل باشند. ولی ما در حکومت معصوم هم افرادی را می‌بینیم که تخلف می کنند معصوم باید از همین مردم جامعه مسئول را انتخاب کند از موجودین و خیرالموجودین انتخاب کند. خوب خیرالموجودین هم گاهی اشتباه می‌کنند گاهی تخلف می کنند. معصوم که نیستند حتی فرد عادل هم گاهی ممکن است تخلف کند.  یا در یک مرحله اشتباه کند یا حتی خلاف مرتک بشود. این زندگی عادی بشری است عالم نشئه مادیست لهذا اصل مسئله حضور را باید جدی گرفت و تقویت کرد! حوزه های علمیه، علما، اساتید و طلاب وظایف سنگین‌تری دارند. علاوه بر اینکه باید گلیم خودشان را از آب بیرون بکشند باید نگذارند مانع از غرق شدن مردم نیز بشوند و لذا تکلیف علما خیلی سنگین‌تر است.

در هر حال انتخاب حکم وضعی هم هست برای اینکه نفس انتخاب کردن به معنای جعل وکیل است. جعل وکیل از حکم وضعی است. در عین حال حق هم هست ما زنده‌ایم در این جامعه زندگی می‌کنیم باید در تعیین سرنوشت خود شرکت کنیم سرنوشت خویش را رقم بزنیم چرا که اگر ما رای ندیهم دیگران به جای ما و برای ما رای خواهند داد و انتخاب خواهند کرد. انسان زنده هرگز حاضر نیست اختیار و سرنوشت خودش را به دست دیگری بسپارد و رها کند تا دیگری برای او سرنوشت رقم بزند. به این جهت انتخابات علاوه بر اینکه تکلیف است علاوه بر اینکه نوعی اجرای حکم وضعی است، ایفا و استیفای حق هم هست. ما با حضور در انتخابات حق خودمان را استیفا می‌کنیم پس باید علمای بزرگوار، مدرسین محترم و فضلای حوزه این مسائل را برای مردم توضیح بدهند!

طلاب جوان که مخصوصاً جوان و پر انرژی هستند باید در میدان حاضر باشند فعالیت‌هایی در مرئا و منظر برای توجیه مردم برای تحریص و ترغیب مردم باید انجام بدهند. حوزه‌های علمیه، مدارس علمیه موظفند در این زمینه‌ها ورود کنند و سعی کنند افراد اصلح را به دیگران معرفی کنند سعی کنند معیار دست مردم بدهند و بگویند فرد مورد نظر برای مجلس خبرگان و برای وکالت مجلس باید این شرایط دارا باشد! این شرایط را برای مردم توضیح بدهند تبیین کنند مردم را آگاه کنند که مردم درست رای بدهند؛‌ در عین حال حوزه‌های علمیه نباید در مسائل جناحی ورود کنند. نباید آشکارا در یکی از جناح‌ها قرار بگیرند. حوزه علمیه انقلابی باید انقلابی بماند. به تعبیر حضرت‌آقا فرمودند من دیپلمات نیستم انقلابی هستم . حوزه علمیه و علمای ما هم شان راهبریِ اجتماعی و سیاسی دارند در نتیجه باید مثل رهبری عمل کنند یعنی باید انقلابی باشند جناحی عمل نکنند و معیارها و اصول را برای مردم بگونید و به حرکت مردم جهت بدهند و قله را به مردم نشان بدهند و اگر مسائل جناحی وارد حوزه‌های علمیه بشود خسارتش بیشتر از نفع موقت آن است. احیاناً ممکن است موقتاً در یک مقطعی حوزه‌های علمیه ورود کنند از یک جناح خاص ولو جناح مقبول علناً دفاع کنند اما شانشان را پایین می آورند در ردیف دیگر جناح ها قرار می گیرند و نسبت مسائل اساسی، نسبت مسائل کلان نظام، نسبت به مسائل اساسی انقلاب نفوذ خود را در میان مردم از دست می دهند؛ وانگهی وقتی ما اصول انقلاب و معیارها را خوب تبیین کنیم خود به خود مردم تشخیص خواهند داد که کدام جناح و کدام افراد اصلح است یا حتی کدام جناح حق و کدام جناح باطل است و اگر ما درست و دقیق به مردم معیار بدهیم و مبانی را تبیین کنیم خود به خود ضمیر مرجع خودش را پیدا می‌کند. لازم نیست ما به عنوان حوزه وارد نزاع‌های جناحی بشویم؛

لهذا باید به شدت حوزه ها از ورود در نزاع‌های جناحی پرهیز کنند. کما اینکه واجب است در مسائل اساسی انقلاب و نظام جانانه ورود کنند. کما اینکه همه عالم معترف هستند، همه جناح‌ها، اصناف و اقشار جامعه اعتراف دارد که به هر حال حوزه علمیه عنصر رکنی این انقلاب است. در علت موجده این انقلاب حوزه علمیه و علما نقش اول را داشته اند و این نقش را در بقای انقلاب همچنان باید ایفا کنند.

چنانچه اگر علت موجده از بین برود مساوی با این است که علت مبقیه از بین رفته باشد. لهذا باید فضلا و مخصوصا طلاب جوان باید پای کار بیایند و این توصیه را عرض می‌کنم که انشالله این چند روز باقی مانده تا انتخابات همه علمای بزرگوار، اساتید و فضلا و طلاب عزیز فعال باشند تا بتوانیم تکلیف و وظیفه‌ خود را به نحو احسن انجام بدهیم.

 

سوء اخلاق برخی نامزداها، در فعالیتهای انتخاباتی، بهترین دلیل عدم صلاحیت آنها نزد مردم است

سوء اخلاق برخی نامزداها، در فعالیتهای انتخاباتی، بهترین دلیل عدم صلاحیت آنها نزد مردم است

آیت الله علی اکبر رشاد در آستانه سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری؛
سوء اخلاق برخی نامزداها، در فعالیتهای انتخاباتی، بهترین دلیل عدم صلاحیت آنها نزد مردم است/
مساله مهم اکنون حضور حماسی و حداکثری پای صندوق های رای است.

آیت الله علی اکبر رشاد در اول درس خارج فقه السیاسه، که در مؤسسه‌آموزش عالی امام رضا (ع) تهران برگزار می‌شود، با اشاره به فعالیتهای انتخاباتی برخی نامزداها، ضمن هشدار به مسؤولین، به بیان برخی تذکرات اخلاقی پیرامون رفتارهای انتخاباتی پرداخت.

نگرانی از زوال اخلاق و لطمه به حیثیت نظام در مناظره های انتخاباتی
رئیس شورای حوزه‌های علمیه استان تهران اظهار داشت: همیشه وقتی نزدیک انتخابات می شود شخصاً از اوضاع نگران می شوم؛ نگرانی من از جهت سیاسی نیست بلکه از حیث اخلاقی است، بنده نگران اخلاق جامعه و حیثیت نظام و انقلاب می شوم؛ متاسفانه مدتی است در این دوره های اخیر با رفتارهای انتخاباتی نوعاً غیر اخلاقی، آثار سوء در وجهه کشور و نظام و انقلاب اسلامی بر جای می ماند، مخصوصاً در سخنرانی هایی که بعضی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری دارند یا شیوه ای که مناظرات برگزار می شود وضعیت بسیار اسف انگیز و فاجعه باری را شاهد هستیم.
وی افزود: بعضی از نامزداها بسیار اخلاقی، شرعی، متین و موقر عمل می کنند، اما شاهد بودیم و به خاطر داریم طی این دو سه دوره اخیر برخی از نامزدهای ریاست جمهوری مع الاسف در مقیاس ملی و بعضی در انتخابات مجلس شورای اسلامی در مقیاس استانی و محلی رفتارهایی انجام دادند و گفتارهایی از آنان سر زد که بعضاً خلاف اخلاق، خلاف شرع بَیِّن، خلاف قانون و در نهایت جرم قلمداد می شود. به حریف و رقیب خود توهین می کنند و قبح توهین به غیر را در کشور از بین می برند، به رقیت خود تهمت می زنند و دروغ می بندند و قبح دروغ را از بین می برند، وعده دروغ می دهند، با علم به اینکه می دانند آن وعده هرگز عملی نخواهد شد یا از عهده آنان بر نمی آید و از شئون رییس جمهور و یا نماینده مجلس نیست، به شیوه هایی متوسل می شوند که نظر عده ای عامی را جلب و رای ایشان را به یک تعبیر خریداری می کنند، یا در مناطق دور افتاده با هدیه دادن و پذیرایی های غیر متعارف می خواهند رای افراد را جذب صندوق خود کنند، افشای اسرار غیر می کنند و خطای ناآشکار آنان را افشاء می سازند در حالی که گاه این افشاء در حد افشای فحشاء قلمداد می شود.

سوء اخلاق، نشانه عدم صلاحیت نامزدها نزد افکار عمومی است
رییس و موسس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با بیان اینکه اگر اتهاماتی که آنها نسبت به یکدیگر می دهند صحیح باشد افشا کننده صلاحیت شرکت در انتخابات و تکیه زدن بر مسند مسئولیت را ندارد، گفت: تخریب ها انجام می شود و اذهان مردم مشوش می شود، مگر تشویش اذهان عمومی جرم نیست؟ افراد یکدیگر را تخریب می کنند، چهره یکدیگر را مخدوش می سازند بعد مدتی همین افزاد مسوول می شوند! وقتی نامزدها بدون رعایت موازین شرعی و اخلاقی یکدیگر را تخریب کردند بیانگر فساد است، عده ای این طرف و عده ای دیگر طرف مقابل را متهم می کنند، این اتهامات را که کنار هم قرار می دهیم غیر از این است که ناصالح بودن برخی از این افراد معلوم می شود.
اگر فرد عادی در جامعه نسبت به مقامات و مسوولان امر غیرواقعی را اشاعه می کند، از او با عنوان تشویش عمومی و آزار اذهان عمومی شکایت می شود و وی را محکوم می کنند؛ اما نمی دانم چرا برخی از اتهاماتی که نامزدها نسبت به یکدیگر می زنند و در سطح وسیع باعث تشویش عمومی می شود مجازات ندارد؟!
آیت الله رشاد تصریح داشت: نوع دروغ ها و تهمت هایی که زده می شود و نوع تخلفات شرعی و اخلاقی که صورت می گیرد بسیار شدیدتر و غلیظ تر و وسیع تر از تخلفات شرعی و اخلاقی است که بعضی ها مرتکب شده و مجازات می شوند، رواج بد اخلاقی اجتماعی دهشتناک و وحشتناک از آثار سو این دوره ها است، وقتی مردم مشاهده می کنند برخی چهره ها و شخصیت های شناخته شده کشور چنین نسبت های بدِ اخلاقی به یکدیگر می دهند و توهین می کنند خواه ناخواه و قهراً این رویه و طرز مواجه با غیر در جامعه موجه می شود و قبح آن از بین می رود بلکه در بین آحاد و اقشار مختلف جامعه رسوب می کند و تبدیل به فرهنگ می شود، بسیاری از این رفتارها خسارت بار است و غیر از این چهره جمهوری اسلامی نزد جهانی مشوش می شود.
بعضی از رفتارها قطعاً خلاف شرع بَیِّن است، نظام این را باید بررسی کند. باید این آحاد، آفات و خسارت های جبران ناپذیر محدود شود، یکی از آنها این است که ضوابطی گذاشته شود تا نامزداها در نطق های انتخاباتی آن ضوابط و اصول را رعایت کنند. نامزدها برنامه های خودشان را ارائه کنند نه اینکه به رقیب خود ناسزا گفته و تهمت بزنند. طبیعی است که مردم به برنامه نامزدها رای بدهند نه به بداخلاقی و بد دهنی آنان. البته افکار عمومی از این رفتارها متنفر هستند.

اهمیت نظارت بر رفتار اخلاقی نامزداها
این استاد حوزه های علمیه همچنین تصریح داشت: نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی بدانند این شیوه ها در مجموع به نفع آنان نخواهد بود و در آرای آنان تاثیر منفی می گذارد، اگر گفته شود این شیوه های غیر شرعی و غیر انسانی به نفع آنان است معلوم می شود کسانی به آنها رای می دهند که رای آنان منطقی و عقلانی نیست و شاید رای، رای ناپاک است، رای به آنکه ناسزاها قبیح‌تر و تهمت های عمیق تری داد و گزنده تر حرف زد از روی خرد و مصلحت اندیشی نیست. کسی با چنین آرایی سِمتی احراز کند آیا این سمت اخلاقی است؟ ضوابطی باید برای مناظرات، تجمعات و نطق هایی که نامزداها برگزار می کنند وجود داشته باشد حتی ناظرانی گماشته شود تا بر مناظرات نظارت کرده و به طرف های مناظره تذکر دهند.
افراد در این مناظرات باید خدمات و برنامه های خودشان را ارائه کنند و وعده های قانونی قابل اجرا بدهند مشکلات را تبیین کنند و راهکار خودشان را برای رفع مشکلات بیان کنند. این مهم مکرر از سوی رهبر فرهیخته انقلاب هم ابراز شدهز است. دردمندی و راهکارشان را در زمینه رفع مشکلات معیشتی مردم ارائه دهند، انتظام و التزام خود نسبت به دین، اخلاق و حیثیت ملی را بیان کنند و بگویند در رفع مشکلات ملی و فرهنگی چه اقداماتی می خواهند انجام دهند. جمعی باید باشد که در مناظرات و تبلیغات انتخاباتی نمره اخلاقی به نامزدها بدهند تا مردم بدانند به یک فرد متخلف رای می دهند یا متخلق.
رییس شورای حوزه های علمیه استان تهران با بیان اینکه بعضی از نامزداها با رفتارهایشان اصل نظام را تخریب می کنند گفت: برخی نامزداهای ریاست جمهوری و مجلس، حتی اساس انقلاب و رهبری و نهادهای قانونی کشور را زیر سوال می برند تا رای بیاورند آیا این رای پاک است؟ مراقب قیامت و شخصیت خود باشید. این رفتارها و اخلاق های غیر مشروع آیا صلاحیت نامزداها را زیر سوال نمی برد؟ آیا نباید در بعضی از سمت ها شرط عدالت قرار داده شود؟ کسی که نامزد منصب ریاست جمهوری نظام جمهوری اسلامی ایران می شود که تحت اشراف یک مرجع و فقیه متقی اداره می شود آیا نباید رییس جمهورش عادل باشد؟ آیا می شود چنین رییس جمهوری رفتارهایی انجام دهد که محرز شود او دیگر عادل نیست؟ آیا کسی که انبوه اختیارات را در مقیاس ملی دارد و ظرفیت های فوق العاده و امکانات فوق العاده ملی در اختیارش است عادل باشد؟ آیا اصولاً ما شانی مهمتر از این داریم که شرط عدالت بر آن مترتب نشود؟

ضرورت حضور در پای صندوق های رای
مسوولیت اجرای انتخابات وظیفه خطیری است و باید رهنمودهای حضرت امام را در مراعات قوانین و ضوابط مورد توجه قرار دهیم و رهنمودهای مقام معظم رهبری را در نظر داشته باشیم و حرمت و حریم اشخاص را رعایت کنیم و به ضوابط پایند باشیم.
مردم بدانند اول مساله مهم کشور و جامعه حضور حماسی و حداکثری پای صندوق های رای است قبل از آنکه غم انتخاب اصلح خورده شود باید غم حضور حداکثری را بخوریم. همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند و ایشان مصرّ و معتقد هستند که حضور حماسی و پرشور مردم و حضور حداکثری اقشار مختلف را تامین کنیم این اعتبار نظام را افزایش می دهد به مسئولان نظام اطمینان قلبی می دهد، حیثیت کشور را بالا می‌برد، تهدیدات را خنثی میکند، اقتدار ملی را بالا برده و افزایش می دهد. این باید اول مسئله ما باشد به جای اینکه تلاش کنیم مثلاً نامزد مورد نظر ما رای بیاورد اول فکر کنیم که چه کنیم اکثریت مردم پای صندوق بیایند به جای اینکه بیشتر در اندیشه این باشیم که بین دو نامزد صالح و اصلح حتی اصلح رای بیاورد نه صالح اول سعی کنیم همه را پای صندوق رای بیاوریم و البته که ثانیاً آن‌وقت باید انتخاب اصلح مورد اهتمام باشد البته که باید برای رای نیاوردن افراد احیاناً و احیاناً ناصالح هم تلاش کنیم البته از راه قانونی و از راه اخلاقی و به شیوه اخلاقی و با رعایت جهات شرعی؛ انتخاب اصلح بسیار بسیار مهم است ولی قبل از انتخاب اصلح باید بر حضور حداکثری مردم اهتمام داشته باشیم و مهمترین و حساس ترین و خطیر ترین انتخابات، انتخابات ریاست جمهوری است و به مردم عزیز جوان های حزب اللهی و مومنین و متدینین و دلسوزان جامعه و نخبگان و دانشگاهیان و حوزویان عرض می کنم رهنمودهای رهبر معظم انقلاب را طابق النعل بالنعل جزء به جزء مو به مو توجه کنیم و پیگیری کنیم ایشان تاکید فرمودند سعی کنیم دولتی انقلابی روی کار بیاید دولتی عدالت گرا روی کار بیاید دولتی فسادستیز روی کار بیاید دولتی دشمن ستیزی روی کار بیاید دولتی که در مقابل دشمن نرمی میکند تواضع میکند کوتاه می آید روی کار نیاید دولتی معتقد به توان داخلی و ظرفیت های داخلی روی کار بیاید عملاً به ظرفیت‌های لایزال و پایان‌ناپذیر داخلی در جنبه های مختلف معتقد و ملتزم باشد دولتی جوان و با نشاط سر کار بیاید افرادی که سنی از آنها گذشته بعضی از آنها احیاناً به لحاظ اداری بازنشسته هستند یا باید بازنشسته شده باشند دیگر بالاخره عقلا به این فکر کرده اند که افراد بازنشسته باید بروند بازنشسته شوند فراغت بیشتر داشته باشند، در مسندهای مشاوره و مشورت قرار گیرند یا به کارهای عمومی بپردازند و افراد جوان و پرتوان و بانشاط و کارآمد و البته کاردان و البته کار دیده و البته فهیم و کاربلد کار را به دست بگیرند خب ما داریم می‌گوییم کارمندی که به سن ۵۵ و ۶۰ سال می رسد کار کارمندی را زمین بگذارد آن وقت مثلاً کار ریاست جمهوری یا کار وکالت مجلس یا کار شورای شهر کم از کارمندی است؟ آیا در آنجا نباید این جهات رعایت شود؟ لااقل به‌مثابه ترجیح افراد جوان‌تر؟ خب این فردی که سنی از او گذشته دست خودش نیست اکثراً حال و حوصله کار جدی و فشرده ندارد. افراد متمکن متمول اشرافیت‌گرایی که زندگی اشرافی دارند این‌ها درد مردم را نمی فهمند نمی توانند درد مردم را درک کنند ممکن است بگوییم مقصر هم نیستند اگر در اصل فراهم آوری ثروت مقصر نبوده باشند اما دیگر حال و روز آنها همین است روحیه آنها همین است نمی توانند درد مردم را درک کنند در اسرار روزه ماه مبارک رمضان گفته شده برای اینکه گرسنه بمانید که درد گرسنگان را بچشید و بکشید و بفهمید خب کسی که گرسنگی نمی کشد و همه چیز برای او در حد اعلا و فراتر از حد ضرور همیشه فراهم است این در خانواده هایی را که می روند از درب قصابی پی و چربی می خرند یا احیاناً با خواهش آنها را بدون پرداخت پول دریافت می‌کنند می‌برند در آب جوش آنها را آب می کنند و در آن نان خرد می کنند و می دهند بچه های شان بخورند؛ کجا کسی که همه روزه در همه وعده ها بهترین غذاها را با قیمت های بالا می خورد می تواند درک حال و روز چنین خانواده‌ها و چنین افرادی را داشته باشد؟ آن وقت تا انتظار داشته باشیم مشکل معیشت مردم را حل کند؟ کسی که در خانه‌ای ساده زندگی می‌کند از امکانات عادی مطابق شأن عرفی آن نه شان اشرافی آن استفاده می کند این می تواند درد مردم را درک کند مردم اینجور افرادی را انتخاب کنند.

وظیفه علما در تبیین انتخابات و دعوت حضور حداکثری پای صندوقدار رای
راهبری سیاسی، رسالت اصلی حوزه های علمیه در ایام انتخابات
آیت الله رشاد در پایان تصریح داشت: علما، فضلا، مدرسان حوزه های علمیه و طلاب انقلابی شانتیت و رسالتی دارند و این آنکه ابتدا این بزرگواران باید دین را بفهمند و به مردم انتقال دهند، جامعه را راهبری اجتماعی و سیاسی کنند و دیگر اینکه خدمات اجتماعی به مردم اراده دهند. مردم اگر از برخی مسوولان دل بکنند و مایوس شوند نباید از علما و حوزه های علمیه دل ببرند و مایوس شوند.
یکی از وظایفی که رهبر انقلاب بیان فرمودند راهبری اجتماعی و سیاسی است؛ بنابراین علما و حوزه های علمیه باید در حد راهنمایی فعالیت کنند و در نزاع های کف خیابان و حزبی نباید ورود کنند. حوزه حزب نیست اما رسالت و شانیت راهبری و روشنگری دارد و مانند حزب در نزاع های حزبی و در چالش های زنده باد و مرده باد احزاب شرکت نمی کند اما شاخص ها و رهنمودهای امامین انقلاب را به خوبی و سادگی می کند تا توجه مردم را به این رهنمودها جلب شود؛ بنابراین اگر این رهنمودها درست تبیین شود مردم به راحتی می توانند مصداق را پیدا کنند.
ملت ایران نسبت به سایر ملل بسیار باهوش هستند و چنانچه شاخص ها خوب و بی طرفانه بیان شود به راحتی راه را می یابند و این رسالت حوزه های علمیه است. حوزه های علمیه نسبت به انتخابات بی تفاوت نباشند و رسالت شرعی خود را با موازین شرعی، اخلاقی و شانی انجام دهند.

شرکت در انتخابات، هم واجب عینی است، هم واجب کفایی

شرکت در انتخابات، چه به‌عنوان «انتخاب‌کننده» و چه به‌عنوان «انتخاب‌شونده»، از نظر فقه اسلامی، از سویی مشارکت و دخالت مستقیم در سرنوشت خود است، از دیگرسو، نقش‌آفرینی مستقیم و غیرمستقیم در سرنوشت جمعی ملت و کشور است؛ لهذا شرکت در انتخابات هم واجب عینی است هم واجب کفایی


آیت‌الله رشاد، در حاشیه‌ی جلسه‌ی درس خارج خود که همه‌روزه صبح‌ها در حوزه‌ی علمیه‌ی امام رضا (ع) تشکیل می‌شود، ضمن اشاره به جهات فقهی و حقوقی انتخابات از نظر اسلام، توصیه‌هایی را درخصوص انتخابات هفتم اسفند بیان داشت،
ایشان گفت: شما می‌دانید بنده معمولاً در جلسه‌ی درس، جز مباحث فقهی و اصولی چیزی عرض نمی‌کنم، اما به‌جهت اهمیت و خطورت خاص انتخاباتی که در پیش است، قبل از ورود در موضوع بحث امروز، از باب تکلیف، چند نکته را راجع به انتخابات، عرض می‌کنم:
شرکت در انتخابات، امری تشریفاتی نیست؛ بلکه از امور بسیار پراهمّیت حیات بشر معاصر است؛ از نظر اسلام نیز شرکت در انتخابات از اهمیت ذاتی برخوردار است، زیرا هم حق است و هم تکلیف و این مسئله در شرایط کنونی از خطورت مضاعف برخوردار شده است.

حضور در پای صندوق‌ها، تکلیف مضاعف شرعی و ملی است

رئیس شورای حوزه‌های علمیه‌ی تهران تأکید کرد: با توجه به اینکه دشمنان کشور، انقلاب و ملت عزیز، در این ایام رذالت را به اوج رسانده‌اند و بی‌پرده مقاصد شومشان را بیان می‌کنند و حتی از اینکه راجع به جناح‌های درون نظام و بلکه اشخاص اظهار نظر کنند ابایی ندارند و با وقاحت تمام به ساحت ملت بزرگوار ایران جسارت کرده، صریحاً می‌گویند: به چه کسانی رأی بدهید و به چه کسانی رأی ندهید! امروز حضور در پای صندوق‌های رأی، و برخلاف نظر آنان عمل‌کردن، تکلیف مضاعف شرعی، ملی و انقلابی به‌شمار می‌رود.
استاد خارج فقه و اصول حوزه‌ی تهران تصریح کرد: شرکت در انتخابات، چه به‌عنوان «انتخاب‌کننده» و چه به‌عنوان «انتخاب‌شونده»، از نظر فقه اسلامی، از سویی مشارکت و دخالت مستقیم در سرنوشت خود است، از دیگرسو، نقش‌آفرینی مستقیم و غیرمستقیم در سرنوشت جمعی ملت و کشور است؛ لهذا شرکت در انتخابات هم واجب عینی است هم واجب کفایی، از نقطه‌نظر اول، واجب عینی است، یعنی هر کسی شرعاً در قبال سرنوشت خویش مسئول و موظف است، از نقطه‌نظر دوم واجب کفایی است، یعنی باید کسانی در حد «من به الکفایه» در این امر اجتماعی شرکت کنند. پس نباید کسی خیال کند: رأی‌دادن فقط جنبه‌ی وجوب کفایی دارد، که اگر دیگران به اندازه کفایت در آن شرکت کنند، تکلیف از او ساقط می‌شود، نه هرگز؛ هر کسی شخصاً مکلف به مشارکت در رأی‌دادن و انتخاب است. همچنین اگر با رأی به عدد معینی، مثلاً در شهری مانند تهران اگر با رأی به شانزده نفر برای خبرگان و سی نفر پارلمان، کار بسامان می‌شود، همه موظفند به همین تعداد نفر رأی بدهند، یعنی همان‌طور که رأی به یک، یا دو، یا سه نفر واجب است، رأی دادن به بقیه افراد مورد نیاز هم تکلیف است، از لحاظ تکلیفی، رأی به نفر اول با رأی به نفر سی‌ام فی‌نفسه یکسان است، رأی‌دادن به چند نفر محدود کفایت نمی‌کند و تکلیف از انسان ساقط نمی‌شود؛ و اگر با رأی کامل ندادن راه را باز بگذاریم که افراد غیرصالح یا غیراصلح به مجلسین راه بیابند در مقابل خداوند متعال و خون شهدا مسئولیم.

چون انتخاب، مستلزم تصرف در حق غیر است، دارای حساسیت مضاعف است

آیت‌الله رشاد افزود: هرچند در نگاه اسلام، حق و تکلیف از هم تفکیک نمی‌پذیرند، بلکه چونان دو رویّه یک امرند، و هر حقی مستلزم تکلیفی و هر تکلیفی مستلزم حقی است، اما مؤمنین بیش از آنکه دغدغه‌ی «حق خویش» را داشته باشند دغدغه‌ی انجام تکلیف دارند؛ به جهت تأکید بر اهمیت وجه تکلیفی شرکت در انتخابات، بنده‌ی طلبه این نکته را توضیح می‌دهم که: رأی هر فرد از آن جهت که دخالت در سرنوشت خویش است، در سبد شخصی فرد می‌ریزد، اما از آن جهت که مشارکت در سرنوشت جمعی است در سبد ملی ریخته می‌شود، معنی این مطلب آن است که: هرچند شرکت در انتخابات از نظر فردی، «به لحاظ واجب عینی‌بودن» اهمیت خاصی دارد، اما این عمل از نظر اجتماعی، «به لحاظ اینکه مشارکت در سرنوشت همگانی» قلمداد می‌شود، مستلزم دخالت در مصالح و منافع عمومی و حقوق غیر است، حساسیت افزون‌تری دارد؛ پس اگر کسی در انتخاب صالح بلکه اصلح تعلل کند و فرد غیرصالح یا حتا غیراصلح وارد مجلسین بشود، چون انتخاب او مستلزم تصرف در حق دیگران نیز به‌شمار می‌رود، شرعاً باید پاسخگو باشد. بنابراین هرگونه بی‌مبالاتی در انتخاب افراد، مسئولیت شرعی سنگینی متوجه ما می‌سازد، لهذا باید برای هر رأیی که داخل صندوق می‌اندازیم حجت شرعی داشته باشیم، یعنی یا نسبت به کاندیداها شناخت شخصی داشته باشیم یا با پرسش از خبرگان و اعتماد به جمعیت‌های متدین و متعهد، به افراد رأی بدهیم.

تکلیف مضاعف صاحبان بینش و بصیرت

رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی همچنین گفت: صاحبان بینش و بصیرت، خاصه شما فضلا و طلاب عزیز، دو تکلیف دارید: یعنی علاوه بر آنکه به‌عنوان یک مسلمان متشرع و یک شهروند وظیفه‌شناس، برای حضور در پای صندوق‌های رأی، دارای تکلیف شخصی شرعی و شهروندی هستید، مکلفید دیگران را به حضور فراخوانید، مردم را توجیه کنید، مؤمنین را ترغیب نمایید، افراد اصلح را به مردم معرفی کنید؛ و اهمیت این وظیفه کمتر از وظیفه اول نیست.

در انتظار خلق حماسه‌ای دیگر هستیم

رئیس حوزه‌ی علمیه‌ی امام رضا(ع) با ابراز امیدواری تأکید کرد: مطمئنیم به عنایت الهی و هدایت صاحب اصلی این کشور و انقلاب، حضرت حجت(سلام الله علیه)، مردم مؤمن، انقلابی، هوشمند و وظیفه‌شناس کشور، در این انتخابات نیز همچون ۳۷ سال گذشته، و به‌رغم دشمنان قسم‌خورده‌ی خویش، با حضور پرشور حداکثری خود حماسه دیگری را در تاریخ نورانی ایران اسلامی ثبت خواهند کرد، خبرگان به‌حق خبره و اصلح را برخواهند گزید؛ وکلای شایسته‌ی وکالت این ملت بزرگ را به مجلس خواهند فرستاد؛ مردم پاسخ یاوه‌سرایی دشمنان داخلی و خارجی را در میدان مردم‌سالاری دینی و پای صندو ق‌های رأی خواهند داد؛ ان‌شاء الله.

با وضو و قصد قربت در پای صندوق‌های رأی حاضر شوید

آیت‌الله رشاد در پایان سخنان خود افزود: بنده‌ی طلبه، به مردم بزرگ و بزرگوار ایران انقلابی توصیه می‌کنم:
اولاً: چون شرکت در انتخابات نوعی عبادت است، با وضو و با قصد قربت بر سر صندوق‌های رأی حضور پیدا کنید،
ثانیاً: در رأی‌دادن به افراد، کمال دقت را معمول بفرمایید و براساس حجت شرعی عمل کنید و به افراد مؤمن و انقلابی مطمئن رأی بدهید،
ثالثاً: با استدلال و منطق، دیگر مؤمنین را به حضور مؤثر ترغیب نمایید؛
رابعاً: چنان‌که رهبر فرهیخته و هوشمند انقلاب فرموده‌اند: «رأی‌دادن هم حق است هم تکلیف»، از تمام حق خود استفاده نمایید و تکلیف خویش را کامل ادا کنید و به سی نفر برای مجلس رأی بدهید؛ در این صورت، بی‌شک در محضر الهی ماجور خواهیم بود.

مردم مدیریت کشور را به افراد امین عادل بسپارند

کسانی که با وعدههای کاذب، غیرعملی، غیرقانونی و احیانا غیرشرعی در صدد جلب رای مردم برمیآیند قطعا مجرمند، و به جهت اینکه مرتکب جرم اغوای مردم و کلاهبرداری شدهاند، قوانین کشوری را نقض و حدود شرع را پایمال کردهاند، باید تحت تعقیب قانون قرار گیرند. مگر جرم چنین افرادی از جرم کسانی که، با فریب، کالای غیر مرغوبی را به مردم میفروشند یا بدون صلاحیت به طبابت میپردازند کمتر است؟ چنین کسانی حقوق مردم را تضییع کردهاند، فرصتها را از دست افراد صالح گرفتهاند، به آبروی نظام لطمه زدهاند، برای کشور هزینه درست کردهاند، و احیانا مرتکب تصرفات غاصبانه شدهاند.

وعده‌ی خلاف دادن برای جلب رای حرام است

به گزارش اداره روابط عمومی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، آیت الله علی اکبر رشاد رییس شورای حوزه‌های علمیه‌استان تهران و رییس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، در درس خارج فقه خود که صبح روز چهارشنبه مورخ ۱۳ اردیبهشت ماه جاری در حوزه‌علمیه‌امام رضا تهران برگزار شد درباره انتخابات پیش رو نیز صحبت کردند.

آیت‌الله رشاد در درس خارج فقه خود گفت: رعایت اخلاق و موازین شرعی در فعالیت‌های انتخاباتی، بهترین معیار صلاحیت نامزدهاست. کسی که با وعده‌های کاذب و غیرقانونی و غیرشرعی در صدد جلب رای مردم برمی‌آید مرتکب خلاف شرع و خلاف قانون شده و مجرم است و با این رفتارها، در همین مرحله، صلاحیت شرعی و قانونی خود را برای تصدی مسوولیت در نظام اسلامی از دست می‌دهد.

رییس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در آغاز درس خود، طبق معمول روزانه در شرح یکی از کلمات قصار امیرالمؤمنین علیه السلام که فرموده‌اند: «لا غِنَى کَالْعَقْلِ وَلا فَقْرَ کَالْجَهْلِ و َلا مِیرَاثَ کَالْأَدَبِ و َلا ظَهِیرَ کَالْمُشَاوَرَهِ» (وسایل: ج۱۲، ص۴۰)، گفت: این عبارت‌های بلند از کلمات قصارِ امیر عبادت و عدالت و امام حکمت و بلاغت حضرت علی سلام الله علیه است که مرحوم شیخ حر عاملی(قدّه) در وسایل الشیعه نقل کرده و سید رضی(قدّه) نیز در کتاب شریف نهج‌البلاغه آورده است. فرموده‌اند: «بی‌نیازی و ثروتی چون عقل وجود ندارد، و تهیدستی و فقری چون جهل وجود ندارد، بزرگ‌ترین میراث ادب است و پشتوانه‌ای فراتر و ارزشمندتر از مشاوره نیست».

حضرت می‌فرمایند: عقل برترین ثروت‌هاست، جهل بدترین ناداری و تهیدستی است، فرهنگ و ادب بالاترین میراث است، مشاوره و التزام به کاربرد خرد جمعی در تصمیمات، ارزشمندترین پشتوانه است؛ چراکه در مقام ثبوت، با مشورت و مشارکت‌دادن عقول و کسب نظر کارشناسی و خیرخواهانه‌ی دیگران حقایق آشکارتر می‌شود و بهترین راه‌ها پیش روی انسان قرار می‌گیرد. در مقام اثبات نیز وقتی با دیگران، خاصه با افراد ذی‌نفع و ذی‌صلاح، مشورت می‌کنیم و به تصمیم می‌رسیم، پشتیبانی افراد را جلب می‌کنیم. البته مشاوره و مشارکت با غیر، و کسب و جلب پشتیبانی دیگران باید بر اساس موازین صحیح دینی، اصول اخلاقی و قواعد صحیح علمی صورت بندد.

گاهی به‌جای مشاوره‌ی عقول، مشارکت‌اهواء اتفاق می‌افتد!

این استاد حوزه در ادامه سخنان خود تاکید کرد: اما گاهی به جای مشاوره‌ی عقول، مشارکت‌اهواء اتفاق می‌افتد! به‌جای عمل بر اساس منطق و اخلاق و شرع، تحریک عواطف و رفتارهای ضد اخلاقی و فریب و دروغ، سرنوشت انتخابات را تعیین می‌کند. آنچه که در لیبرال دموکراسی‌غربی جریان دارد جز این نیست. در ذیل لیبرال دموکراسی، مشارکت عقول رخ نمی‌دهد، بلکه مساعدت روی می‌دهد و عملاً خواهش‌های نفسانی انسان‌ها اجابت می‌شود؛ زیرا در واقع به‌جای اتکای به عقل جمعی، به هوس جمعی تکیه می‌شود. آنچه که مورد مطالبه‌ی عامه و اکثریت است ـ هرچه که می‌خواهد باشد، هر چند خلاف اخلاق باشد، خلاف دین و حتی عقل سلیم باشد ـ تصمیم‌ها را می‌سازد.

دموکراسی ـ لیبرال، مروج گفتمانِ بازی قدرت است

موسس حوزه‌ی علمیه‌ی امام رضا (ع) تصریح کرد: دموکراسی ـ لیبرالیسم، گفتمان بازی قدرت است، نه تحصیل فرصت برای خدمت. هرچند ممکن است پاره‌ای قواعد جعل شده، یا نانوشته پذیرفته شده باشند که در فرایند انتخاب‌ها رعایت شوند، و از آنها به قاعده‌ی بازی تعبیر می‌کنند؛ مثلا رسما می‌گویند که سیاست عبارت است از بازی قدرت، و از جمله‌ی این قواعد نیز این است که هر که سهم بیشتری از قدرت می‌خواهد باید رای بیشتری از توده‌ی مردم را به چنگ آورده باشد و کسی که می‌خواهد رای دیگران را به‌دست بیاورد باید هوس‌ها و خواهش‌های آنها را تامین کند.

ثمره‌ی این مشارکت نیز، نوعا، چیزی جز این نمی‌شود که در عمل، اجماع بر هواهای نفسانی و خواهش‌های مادی اتفاق می‌افتد، و همه‌ی همّ و غمّ کاندیداها نیز مصروف جلب رضای توده ـ به هر قیمتی که باشد ـ می‌شود، و «رِضَا النَّاسِ لَا یُمْلَک‏» (وسایل، ج۲۷، ص۳۹۶)؛ یعنی آنچنان‌که عقل اقتضا می‌کند و شرع حکم می‌کند، رضایت صددرصدی مردم فراچنگ‌آمدنی نیست؛ چون خشنودی‌ها و خواهش‌ها متنوع است. هرچند عده‌ای اخلاق را مطالبه می‌کنند، گروهی عدالت را مطالبه می‌کنند، عده‌ای حقوق خود را مطالبه می‌کنند، اما در طرف دیگر خواهش و خواسته‌ی گروهی دیگر غیرشرعی و غیراخلاقی و احیانا با تصرف و غصب حقوق دیگران فراچنگ‌آمدنی است. این است که نوعا نامزدهای کسب قدرت در ورطه‌ی دروغ و دورویی، فریب و اغوا درمی‌غلتند تا بتوانند رضایت همه‌ی سلایق را جلب کنند.

رعایت موازین شرعی، مهم‌ترین معیار صلاحیت نامزدهاست

رییس شورای حوزه‌های علمیه‌ی استان تهران افزود: ما باید مواظب باشیم در این ورطه درنیفتیم، کاندیداها باید مراقب رفتار و گفتار خود باشند، اینجا جمهوری اسلامی است، نه واشنگتن و پاریس و لندن. حکومت دینی مقدس است، حکومت اخلاق و شرع است، ورود در مناصب حکومت دینی، افراد صاحب صلاحیت و شیوه‌ها و ابزارهای متناسب خود را می‌طلبد. رعایت اخلاق و موازین شرعی در فعالیت‌های انتخاباتی مهم‌ترین معیار صلاحیت نامزدها است. افرادی که با رفتارهای غیرشرعی، غیرقانونی و غیراخلاقی تلاش می‌کنند به مناصبی دست پیدا کنند، با همین رفتارها صلاحیت خود را برای احراز مناصب از دست می‌دهند و در همین مرحله باید صلاحیت آنان مردود اعلام شود، و مردم هم به چنین کسانی رای ندهند.

نمی‌شود با شیوه‌های غیرقانونی، منصب اجرای قانون را به‌دست آورد و از طریق نقض ارزش‌های اخلاقی عهده‌دار مناصب مدیریتی‌ای شد که صیانت از اخلاق از وظایف و لوازم اصلی آن است. نمی‌شود با ارتکاب خلاف شرع، افترا بستن به دیگران، تهمت‌زدن به سایرین، وعده‌ی دروغ، فریب و اغوای مردم، با تصرف غیر مشروع در امکانات و اموال عمومی در سفرهای انتخاباتی، در مناصب نظام اسلامی که حکومت شرع و اخلاق است مستقر شد. چنین کسی و چنین کسانی هرگز شایسته‌ی قرار گرفتن در مناصب نظام دینی نیستند. این‌چنین فرد و یا افرادی عزم اجرای حدود الاهی را نخواهند داشت و چنان‌که تجارب تلخ گذشته نشان داده است این افراد نهایتا به حکومت دینی نیز وفادار نخواهند ماند.

جلب رای از طریق اغوای مردم کلاهبرداری است

کس یا کسانی که با وعده‌های کاذب، غیرعملی، غیرقانونی و احیانا غیرشرعی در صدد جلب رای مردم برمی‌آیند قطعا مجرمند، و به جهت اینکه مرتکب جرم اغوای مردم و کلاهبرداری شده‌اند، قوانین کشوری را نقض و حدود شرع را پایمال کرده‌اند، باید تحت تعقیب قانون قرار گیرند. مگر جرم چنین افرادی از جرم کسانی که، با فریب، کالای غیر مرغوبی را به مردم می‌فروشند یا بدون صلاحیت به طبابت می‌پردازند کمتر است؟ چنین کسانی حقوق مردم را تضییع کرده‌اند، فرصت‌ها را از دست افراد صالح گرفته‌اند، به آبروی نظام لطمه زده‌اند، برای کشور هزینه درست کرده‌اند، و احیانا مرتکب تصرفات غاصبانه شده‌اند. چنین افرادی حتی اگر رای مردم را هم به دست بیاورند: تصرفات آنان در شئون آن منصبِ احرازشده غیر مشروع است، و استفاده از امکانات مادی و معنوی که به مقتضای آن جایگاه در اختیارشان قرار می‌گیرد حرام است و در صورت اتلاف، در حکم تصرف بلا اذن و بلکه خلاف مصالح و رضایت در مال غیر بوده، از نظر فقهی و قانونی ضامن خواهند بود. حتی حقوقی را که بابت تصدی منصب اخذ می‌کنند نامشروع است و باید به بیت‌المال برگردانند.

حضور در انتخابات؛ تکلیف شرعی، رسالت ملّی و انقلابی

رییس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه‌ی اسلامی با اشاره به دوازدهمین دوره‌ی انتخابات ریاست جمهوری گفت: این ایام، در آستانه‌ی دوازدهمین دوره‌ی انتخابات قرار داریم. مردم باردیگر در معرض تصمیمی سرنوشت‌ساز قرار گرفته‌اند. حضور در انتخابات، چه برای انتخاب‌کردن و چه برای انتخاب‌شدن، هم حق انسانی آحاد مردم است، هم تکلیف شرعی آنها، و هم رسالت ملّی و انقلابی آنهاست. طی دوره‌ی درخشان حدود چهل سال پس از انقلاب، مردم ما با خودآگاهی و مسوولیت‌پذیریِ درخور شان و منزلت ملی و دینی خویش، از عهده‌ی این تکلیف شرعی و رسالت ملّی و انقلابی برآمده‌اند و به خوبی از این حق دفاع و از آن بهره‌برداری کرده‌اند. حضور در صحنه‌ی سرنوشت، که نماد و نمود مردمسالاری است، در کنار دین‌مداری، یکی از دو رکن اصلی نظام جمهوری اسلامی قلمداد می‌شود. ثبات، دوام و قوام، و شکوه و شکوفایی نظام اسلامی به حضور آگاهانه‌ی آحاد ملت است.

حضور در انتخابات برای هر شهروندی واجب کفایی است و اگر به جهت شرکت نکردن آحاد در این عرصه، آسیبی به منافع ملی و مصالح کشور وارد شود همگان شرعا مسوول خواهند بود و باید در مقابل خدا و تاریخ پاسخ‌گو باشند. آحاد جامعه باید به صحنه بیایند و باید به صورت حداکثری هم شرکت کنند، تا مدیریت کشور را به افراد امین و عادل بسپارند.

تب و تنش‌های ادواری انتخابات

اما واقعیت این است که ما هر از چندی به مناسبت‌هایی چون: انتخابات خبرگان، مجلس شورای اسلامی، شوراهای شهر و سایر نهادهای نظام ـ که همه نیز قانونی‌اند و از ارکان و عناصر جوهری نظام جمهوری اسلامی هستند و جمهوریت نظام به همین ارکان و نهادهاست ـ جامعه را دچار تب و تنش می‌کنیم. همان‌طور که اصل این نهادهای مدرن را، احیانا به اقتباس از نُرم‌ها و فُرم‌های غربی، پذیرفته‌ایم، متاسفانه در مقام شیوه‌های دستیابی به این نهادها و تحقق آنها نیز، روش‌های غربی را به‌کار می‌بریم و هر چند سال یک‌بار با کاربرد آنها جامعه را به هیجان می‌کشانیم. ظاهرا زیر پاگذاشتن اصول اخلاقی و موازین شرعی عادت و آسیب ادواری شده است که ما هر از چندی به آن مبتلا می‌شویم و تاوان آن را نیز می‌پردازیم، و تا فضای جامعه به سمت آرامش و بازیابی خود می‌رود، نوبت به انتخاب بعدی می‌رسد و فضای جامعه مجددا آشفته و آلوده می‌شود. قهرا در این تخریب و ویرانگری اخلاقی، فرهنگی، دینی و عاطفی سهم بزرگ، از آن افرادی است که خود را برای برگزیده‌شدن نامزد کرده‌اند. در این فضای آلوده بعضی از نامزدها هم اگر بخواهند حدود اخلاق و موازین شرع را رعایت کنند، مصداق این ضرب‌المثل عرفی خواهند بود که می‌گوید: «اگر نزنی خواهی خورد». به‌هرحال فضا به‌گونه‌ای شکل می‌گیرد که رعایت اصول برای آن عده که مقید هستند نیز دشوار می‌شود و متاسفانه حتی به این سمت و سو رفته‌ایم که اگر کسی قصد رعایت اخلاق را داشته باشد نگران است که رای نیاورد، چون مورد هجمه قرار می‌گیرد و بلادفاع می‌ماند و گاهی ممکن است محکوم هم بشود.

تفاوت «مردم‌سالاری» با «مردم‌داری» و «مردم‌‌مداری»

آیت‌الله رشاد افزود: ما نظام اسلامی را مردم‌سالار می‌دانیم، و «مردم‌سالاری» غیر از «مردم‌داری» و «مردم‌مداری» است. مردم‌داری در نوع کشورها رایج است، یعنی اکثر کشورها می‌خواهند مردم را به هر قیمتی که شده داشته باشند. مردم‌مداری نیز در بسیاری از کشورها اجرا می‌شود، اما به‌جای اینکه مدار، عقل و دین و اخلاق باشد، مدار خواست مردم است. آنچه که در اسلام مطرح است «مردم‌سالاری دینی» است، یعنی حرمت و حقوق مردم و شان و کرامت آنها، در چارچوب شرع، باید تامین شود. مردم بالاترین حقوق را در ظرف شرع می‌توانند به‌دست بیاورند و این‌گونه نیست که بگوییم اگر موازین شرعی را رعایت کنیم حقوق مردم تضییع می‌شود، بلکه برعکس، زمانی‌که حقوق، اخلاق و شرع را خدشه‌دار می‌کنیم اول‌زیان بر حق مردم وارد می‌شود و اول‌کسانی که زیان می‌بینند مردم هستند. در جامعه‌ای که اخلاق مخدوش می‌شود اولین کسانی که آسیب می‌بینند مردم آن جامعه‌اند و آنگاه که یک نفر با فریب و رعایت‌نکردن حقوق و اخلاق و شرع تلاش می‌کند رای مردم را جلب کند، اول مردم هستند که ضرر می‌کنند، چون در عمل فریب خورده‌اند.

حضور در صحنه‌ی سرنوشت؛ هم وظیفه‌ی شرعی و هم وظیفه‌ی ملی و انقلابی

با وجود این، حضور در صحنه برای تعیین سرنوشت، هم وظیفه‌ی شرعی و هم وظیفه‌ی ملی و انقلابیِ همه‌ی آحاد جامعه است. یک جامعه‌ی زنده، بیدار، عاقل و اهل فکر و تدبیر، قهرا خود را مکلف می‌داند که در تعیین سرنوشتش مشارکت کند. این مساله به لحاظ شرعی وظیفه است، چون اگر به دلیل کوتاهی ما افراد ناصالحی انتخاب شوند، ما در واقع وزر اعمال و رفتارهایی را که این منتخب غیرصالح انجام می‌دهد بر گردن گرفته‌ایم. پس شرعا موظف هستیم در این عرصه به صورت جدی وارد شویم.

به لحاظ ملی نیز همین‌طور است؛ کما اینکه حق آحاد جامعه هم هست. به‌هرحال بناست عده‌ای در مصادر امور قرار بگیرند و آنها تصمیماتی خواهند گرفت و در حدود حقوق ما دخالت خواهند کرد و ما نیز حق داریم در تامین و استیفای حقوق خود و رقم‌زدن سرنوشتمان مشارکت کنیم. این مساله هم تکلیف است و هم حق. چه به لحاظ شرعی و چه به لحاظ ملی و انقلابی.

شرط عدالت برای نامزدهای مناصب حکومتی

استاد حوزه‌ی تهران در ادامه گفت: البته کسانی که نامزد می‌شوند باید جهات شرعی را رعایت کنند. حتی به‌نظر بنده، لازم بود در قانون اساسی، همان‌طور که برای رهبری حدود دقیقی را تعیین کرده‌اند، از اینکه رهبر باید مجتهد باشد، عادل باشد، مدیر باشد، مدبر باشد و در عین حال برگزیده‌ی خبرگان ملت باشد، در خصوص منتخبانِ سایر نهادها نیز خوب بود شرایطی لحاظ می‌شد و بسا به لحاظ فقهی درست این باشد که از رییس‌جمهور گرفته تا وکلای مجلس و نمایندگان مردم در شوراها و… قید عدالت لحاظ شود؛ یعنی یک فرد عادل باید به‌عنوان رییس‌جمهور انتخاب شود و یک فرد فاسق و فاجر، و لو با رای مردم، نتواند رییس‌جمهور شود. ما می‌گوییم یک قاضی که باید روی پنج هزار تومان قضاوت کند باید عادل باشد، شاهدی هم که قصد شهادت‌دادن برای اثبات حق چند صدتومانی کسی را دارد باید عادل باشد، امام جماعتی که می‌خواهد با یک نفر نماز بخواند باید عادل باشد، آنگاه یک نفر که هزاران میلیارد بودجه و بیت‌المال در اختیار اوست نباید عادل باشد؟ اگر او عادل نباشد چه تضمینی هست که این رقم‌های نجومی و سرسام‌آور بیت‌المال درست هزینه شود؟ اگر عدالت نباشد هرگز قابل اعتماد نیست و ای‌کاش در قانون اساسی، به‌صراحت، شرایط خاصی به‌عنوان اوصاف آفاقی و انفسی برای رییس‌جمهور، نمایندگان مجلس و حتی نمایندگان شورای شهر ـ ازجمله شرط عدالت ـ تعیین می‌شد.

مگر می‌شود کسی زمام امور را به‌دست بگیرد و عملا اختیارات و امکانات او از رهبری هم بیشتر باشد، ولی عادل نباشد؟ بودجه و ابزار و دستگاه‌ها عملا در اختیار کسانی است که به‌عنوان رییس‌جمهور متصدی امور می‌شوند. پس چطور می‌توانیم بگوییم لازم نیست اینها عادل باشند؟ و لازم نیست احراز عدالت شوند؟ ما در شئون و امور بسیار جزیی و کم‌ارزش قید عدالت می‌گذاریم، در چنین شانی نباید قید عدالت لحاظ شود؟

فقه‌الإنتخاب؛ عرصه‌ی ناگشوده

فقه ما متاسفانه همچنان به همان مسایل و عرصه‌های هموارِ طی‌شده می‌پردازد؛ درحالی‌که عرصه‌های عملی جدید فراوانی وجود دارد که بدان‌ها نپرداخته‌ایم، و فقه‌الانتخاب یکی از آنهاست و خود، باب وسیعی از فروع فقهی را شامل می‌شود. هیچ‌کدام از فقهای ما موضوع درس خارج خود را چنین مباحثی قرار نمی‌دهند. البته همین اشکال بر ما هم وارد است و باید مثلا به‌جای کتاب‌الصلاه و صلاه‌المسافر که داریم عرض می‌کنیم، وارد بحث‌های مبتلابه جامعه و کشور بشویم. اما امثال بنده جزء صغار طلابیم و نظر ما برای دولت و ملت حجت نیست. اعاظم حوزه ـ که آرایشان حجت است ـ باید وارد این مباحث بشوند. ما طلبه‌ها اگر وارد شویم و به مطلبی هم برسیم همانند نظر یک حقوق‌دان، تنها ارزش نظری خواهد داشت، و غیر از نظر مراجع عظام تقلید است که برای مقلدان، در میان دولت و ملت، حجت است.