چرا آیت‌الله رئیسی را شهید خدمت می‌گوییم؟

چرا آیت‌الله رئیسی را شهید خدمت می‌گوییم؟

آیت‌الله «علی‌اکبر رشاد» در نخستین سالگرد شهید آیت‌الله رئیسی و همراهان؛ طی سخنانی با اشاره به اینکه رفاقتی چهل ساله با شهید جمهور داشتم و این رفاقت نَه از سَر آشنایی، تعارف و تشریفات بلکه از سر انس روحی بود، اظهار کرد: در واقع یک نوع مؤانست روحی بین ما وجود داشت؛ آن شهید بسیار متواضع بود؛ احترام همه را نگاه می‌داشت.

رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ادامه داد: با شناختی که از ایشان دارم برایم دشوار است که که بگویم کدام بُعد از شخصیت آن شهید برجسته‌تر است چراکه جامع‌الاطراف بود؛ اما شاید از اصلی‌ترین ویژگی‌های شخصیتی شهید رئیسی که به اعتبار همین خصیصه به نام شهید خدمت شناخته شد؛ خدمتگزاری او بود که در این مسیر شب و روز نمی‌شناخت و به‌ویژه برای توده‌های محروم تلاش می‌کرد.

وی گفت: نکته جالب توجه این که ملت هم این ویژگی از شهید رئیسی را درک کردند و به خوبی دریافتند که این خصیصه صرفا یک شعار در سخنرانی‌ها و تبلیغات نبود بلکه آن شهید در عمل نشان داد و در نهایت در راه خدمت به مردم، همه هستی خویش را فدا کرد و با خداوند معامله کرد؛ حقیقتا که پس از شنیدن خبر شهادت ایشان بسیار غمگین شدم و برایم پذیرش این مساله دشوار بود، هنوز که هنوز است احساس نمی‌کنم که آن شهید دیگر در میان ما نیست؛ برای شخص من رئیسی هنوز به لحاظ منش، ذهنیت و عواطف زنده است و واقعیت هم آن است که یک شهید همیشه زنده و حیّ است مطابق آنچه که خداوند فرموده است.

آیت الله رشاد تصریح کرد: وقتی خبر شهادت ایشان را شنیدم باورم نمیشد، اهل منزل را دیدم که آمدند در حالی که گریان و متأثر هستند و در نهایت عنوان کردند که چه اتفاقی افتاده است. بسیار لحظه سختی بود و شبیه این لحظه را وقتی تجربه کردم که خبر رحلت امام خمینی (ره) را شنیدم؛ خبر شهادت سردار سلیمانی نیز برایم بسیار جانگداز بود و لحظاتی نظیر همین وضعیت را برایم رقم زد؛ وقتی تصویر دست آن شهید را دیدم بسیار برایم سخت بود؛ امیدوارم خداوند توفیق دهد که عمر ما نیز در مسیر شهادت قرار بگیرد.

پیام تسلیت آیت الله رشاد بمناسبت شهادت حجت الاسلام و المسلمین آل هاشم امام جمعه تبریز

پیام تسلیت آیت الله رشاد بمناسبت شهادت حجت الاسلام و المسلمین آل هاشم امام جمعه تبریز

فقدان او مایه‌ی خسارت معنوی جبران‌ناپذیری در جامعه‌ی حوزوی و دانشگاهی و طبقات جوان آن خطه‌شهیدپرور است.

متن این پیام آیت الله رشاد بشرح زیر است:

«وَ مَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ»

عروج مظلومانه‌ی نماینده ولی فقیه در استان آذربایجان شرقي و امام جمعه محبوب، مردمی و معتبر تبریز، عالم مجاهد، حضرت حجت الاسلام و المسلمین آل هاشم (قدّس الله نفسه الزکيه) مایه‌ی تاسف و تاثر شد. او با رفتار فروتنانه و توام با خلوص و صمیمیت با اقشار گوناگون و زیست زاهدانه محبوب دل مردم شد و الگویی کامیاب از امامت جمعه صالح و مردمي را پیش روی روحانیون همتراز و همگن خویش قرارداد. فقدان او مایه‌ی خسارت معنوی جبران‌ناپذیری در جامعه‌ی حوزوی و دانشگاهی و طبقات جوان آن خطه‌شهیدپرور است. الحق جز شهادت سرنوشتی سزاوار این روحاني متواضع و متخلّق نبود: «الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ طُوبَى لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ».

این­جانب این واقعه‌ی مولمه را به محضر مبارک حضرت بقیت الله (عج)، رهبر معظم انقلاب اسلامی (دام ظله الوارف)، ارکان حوزه علمیه آذربایجان شرقي و مردم غیور آن سامان و والد بزرگوار و خانواده محترم و ارادتمندان آن راحل رستگار تسلیت عرض کرده، از بارگاه بلند باری برای آن شهید مغفرت و علو مرتبت مسالت می‌کنم.

حشره الله مع سید الشهداء و الأحرار و اصحابه الأبرار و اسکنه فسیح جنانه.

علی­اکبر رشاد

 

رفتار مدیریتی آقای رئیسی الگوی کاملی از مدیریت مسؤولانه و متعهدانه و مؤمنانه را پیش روی مدیران کشور قرار داد.

رفتار مدیریتی آقای رئیسی الگوی کاملی از مدیریت مسؤولانه و متعهدانه و مؤمنانه را پیش روی مدیران کشور قرار داد.

آیت الله رشاد در پیام تسلیت بمناسبت شهادت ريیس‌جمهور خدوم و خلیق و همراهان او:

رفتار مدیریتی شهید رئیسي الگوی کاملي از مدیریت مسؤولانه و متعهدانه و مؤمنانه را پیش روی مدیران کشور قرار داد.

ایشان همچنین تاکید کرد: این روحانی خدوم و خلیق در راه خدمت به مردم سر از پا نمی‌شناخت، شیدای کار و شیفته‌ی فداکاري بود و سرانجام خود را فدای کشور، ملت، انقلاب و نظام کرد، و بحق «شهید جمهور» شد.

بِسم اللهِ الرّحمنِ الرّحیم

جز داغ سینه، گل نکند در بهار ما / از جوی شعله، آب خورد لاله‌زار ما

هر رنگ لاله‌ای که شکست آفتاب شد / پژمردگی نچید گلی از بهار ما.

بارالاها! این داغ کجا افکنیم و این غم با که در میان نهیم جز بارگاه قدسی تو: «إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ»؛ مهربان خدایا! این غم بر امام و امت ما آسان فرما و بر طول عمر و توفیقات رهبر فرزانه مان بیافزای.

عروج ضایعه بار مردان خدمت و خلوص، مایه‌ی تاثر عمیق و تاسف شدید شد. سانحه‌ی تلخي که یکجا رییس جمهور خدوم و خلیق شهید سید ابراهیم رئیسي، وزیر امور خارجه‌ی کاردان و شجاع شهید دکتر حسین امبرعبداللهیان، امام جمعه‌ی مردمی و محبوب تبریز حجت الاسلام و المسلمین شهید سید محمدعلي آل‌هاشم، استاندار جوان آذربایجان شرقي شهید دکتر مالک رحمتي را از مردم ستاند.

طي حدود چهل سال رابطه و رفاقت با آقای رئیسي وی را مجمع کمالات سترگ دینی، انقلابي و انساني یافتم؛ شخصیّت او آمیزه‌ای بود از: «دین‌گرايي»، «پارساپیشگي»، «اخلاق‌محوري»، «تکلیف‌مداری»، «مردمداری»، «انقلابی‌گری»، «ولي‌شناسي»، «مدیریت جهادی»، «شجاعت و قاطعیت خردمندانه»، «خدمت خالصانه».

برغم دست‌یابي به قدرت و قرارگرفتن در جایگاه نفر دوم نظام، هرگز ذره‌ای تغییر نکرد. اخلاص، فروتني، بي‌پیرایگي، گشاده‌رویی، صمیمیت، ثبات قدم و پایمردی در راه آرمانهای دینی و انقلاب از صفات بارز او بود. این روحانی خدوم و خلیق در راه حدمت به مردم سر از پا نمی‌شناخت، شیدای کار و شیفته‌ی فداکاري بود و سرانجام خود را فدای کشور و ملت، انقلاب و نظام کرد، و بحق «شهید جمهور» شد.

آقای رئیسي در حیات سراسر حرکت و برکت خویش خدمات انقلابي و اجتماعی ارزشمند و گسترده‌ای را ـ به ثمر نشاند. دوره‌ی کوتاه ریاست جمهوري او از برکت‌بارترین دوره‌های مدیریت کلان کشور قلمداد خواهدشد. رفتار مدیریتی او الگوی کاملي از مدیریت مسؤولانه و متعهدانه و مؤمنانه را پیش روی مدیران کشور ـ بویژه رؤسای جمهور آینده ـ قرار داد.

اینجانب این ضایعه‌ی مولمه را، از سوی خود و اعضای محترم شورای حوزه‌های علمیه‌ی استان تهران، مدیران و همکاران پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامي، به محضر مبارک حضرت بقیّت الله (ارواحنا له الفداء) و زعیم حکیم امت و رهبر فرهمند انقلاب اسلامی (أدام الله ظله) و ملت صبور و سترگ ایران و خانواده با فضیلت این شهیدان والامقام تسلیت عرض کرده، از بارگاه بلند باری برای آنان رفعت رتبت و حشر با سید الشهداء و الأحرار، و برای وابستگان و دلبستگان آنان صبر و اجر مسئلت می­کنم.

 

                                                                                  علی‌اکبر رشـاد

۳۱، ۲، ۱۴۰۳