رئیس شورای حوزه‌های علمیه استان تهران گفت: نفس مطمنه و قلب مطمنه از مراتب ایمان است و در صورتی که قلب سلیم شود قلب مطمئنه می شود.
آیت الله علی اکبر رشاد در ابتدا با تقدیر از تلاش متولیان در اداره حوزه‌های علمیه در مسیر گسترش علوم دینی اظهار داشت:حوزه‌ها در گذشته با مشکلات زیادی اداره می‌شد و این گونه ساختارمند نبود و مدرسه‌های علیمه دارای مدیر و معاون و تشکیلات نبودند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان کرد: به دلیل اینکه حوزه‌های علمیه در گذشته نظام مند نبودند، برنامه‌های گسترده‌ای برای طلاب علوم دینی وجود نداشت و گاهی با چند خادم و بانی، این مدارس علمیه اداره می‌شدند و برخی از دروس برای طلاب، به واسطه فقدان امکانات سالها طول می کشید.
وی تصریح کرد:امروز شرایط در حوزه های علمیه تفاوت پیدا کرده و ساختارمند و نظام‌مند شده و برنامه های درسی نیز ارتقا یافته‌اند.
آیت‌الله رشاد عنوان کرد:این نظمی که امروز وجود دارد جدید بوده و در سالهای اخیر اتفاق افتاده است؛ درقبل از انقلاب دو مدرسه نظام مند علمیه در تهران وجود داشت و تعداد محدودی نیز در کشور فعالیت داشتند.
وی خاطرنشان کرد: اخلاق طلبگی و اسلامی و شیعی اقتضا می‌کند از کسانی که در زمینه ارائه خدمات به حوزه های علمیه تلاش می کنند، قدردانی کنیم، در حوزه‌ها، خادمینی سالها فعال هستند که باید تکریم شوند.
تولیت حوزه علمیه امام رضا(ع) گفت:تلاش این عزیزان در مسیر درس خواندن طلبه‌ها و صیانت از چراغ فروزان علوم دینی است.
وی افزود:درس حوزه، درس معنویت و اخلاق و روحانی است و قدرشناسی از تلاش‌گران در حوزه، از مصادیق اخلاق است و این تکلیف شرعی و اخلاقی ماست که زحمات را قدر بدانیم.
رئیس شورای حوزه‌های علمیه استان تهران در ادامه پیرامون مشخصات و ویژگی‌های قلب نیز عنوان کرد:نفس مطمنه و قلب مطمنه از مراتب ایمان است و در صورتی که قلب سلیم شود قلب مطمئنه می شود.
وی بیان کرد:قلب مطمئنه قلبی است که هیچ شبهه و شائبه و شرک و هیچ ذره سیاهی و تیرگی در آن راه ندارد، مهم ترین تیرگی‌ها در قلب، شک است و در قلب سلیم، تردیدی وجود ندارد،وجود قلب مطمئنه، توفیقی الهی است.
آیت‌الله رشاد تصریح کرد:در قرآن کریم قلب سلیم، دو بار در مورد حضرت ابراهیم ذکر شده است، وقتی حضرت ابراهیم به خدا عرض کرد به من ارائه کن چگونه مردکان را زنده می کنی، داستانی نقل شده که خداوند از طریق پرندگانی این مساله را به ابراهیم نشان داد.
وی اظهار داشت:ماجرا از این قرار است که روزى ابراهیم(ع) مردارى را دید که در کنار دریا افتاده و پرندگان و حیوانات آن را طعمه خود قرار داده اند و این منظره، ابراهیم(ع) را به فکر چگونگی زنده شدن مردگان پس از مرگ انداخت و تقاضا کرد تا خداوند، زنده شدن مردگان را به او نشان دهد.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: چنین درخواستی به دلیل تردید حضرت ابراهیم (ع) به وجود خدا نبود بلکه می خواست قلب مطمئنه ای از روز رستاخیز داشته باشد و ایمانش نسبت به قیامت، محکم تر شود.
وی خاطرنشان کرد: با چنین درخواستی به ابراهیم(ع) دستور داده شد که پرندگان چهارگانه ای را پس از ذبح، با هم مخلوط کنند و بر هر کوهی قسمتی را قرار داده، سپس آن ها را بخواند تا کیفیت رستاخیز را مشاهده کند.
آیت‌الله رشاد گفت:ابراهیم(ع) این کار را کرد، و آنها را صدا زد، در این هنگام اجزاى پراکنده هر یک از مرغان، جدا و جمع شده و به هم آمیختند و زنده شدند.
وی افزود: حضرت ابراهیم علم یقین داشت و می خواست به عین الیقین برسد، او می خواست باطن عالم را ببیند، نه ظاهر عالم را، قلب یکی از قوای نفس است و نفس به معنای قلب نیز به کار رفته و نفس مطمنه با قلب مطمئنه متحد می شوند.
رئیس شورای حوزه‌های علمیه استان تهران بیان کرد:ظرف قلب مطمئنه، نفس مطمنه است، اگر نفس مطوئنه باشد، قلب مطمئنه در آن جای می گیرد و قلب مطمئنه، قلبی است که از مراحل بحران و عقل و تجربه و مشاهده مادی و ملکی و ملاحظه از آن چه از روند امور موثر است عبور کرده و مشاهده عوامل ملکوتی را می کند.
وی عنوان کرد:حضرت ابراهیم نیز برای قلبش، سلامت می‌خواست، در این راستا نفس هم از سلامت می تواند برخوردار باشد و هم سلیم النفس اهمیت دارد، امید است خدا به ما باوری اعطا کند و قلب ما مطمن باشد و نفسی مطمن داشته باشیم و بتوانیم از تجربه از برهان عبور کنیم.