به گزارش روابط عمومی مجموعه حوزوی امام رضا علیه السلام، محفل درس اخلاق این حوزه مبارکه، میزبان جان‌های تشنه‌ای بود که در محضر حضرت آیت‌الله رشاد، جرعه‌هایی از زلال معرفت نوشیدند.
آغازین سخنان ایشان، بر تمایزی ژرف و بنیادین میان صوفیان و عرفای حقیقی تأکید داشت؛ تمایزی که بزرگان حکمت و عرفان، به‌ویژه ملاصدرای شیرازی، صفحاتی گران‌بها را به تبیین آن اختصاص داده‌اند. آن حکیم الهی، توفیق یافت تا قرآن، برهان و عرفان را در کوره‌ای واحد بگدازد و حکمت متعالیه را چون گوهری بی‌همتا به عالم معرفت تقدیم نماید.
در این مسیر پرفروغ اخلاق، چراغ راه ما، سیره‌ی تابناک حضرت امام خمینی (ره) است که خود، پرورده‌ی مکتبی استوار بر قرآن و عترت بود و عرفانی ناب را در آمیختگی با شریعت حقه به نمایش نهاد.
صوفیان، با همه‌ی ظاهر فریبنده‌ای که دارند، در ورای این پرده، انحرافاتی ژرف در فکر و عمل و نظر به همراه آورده‌اند. آنان در بسیاری از موارد، پا را از دایره‌ی شریعت بیرون نهاده و به نام تصوف، به ریاضت‌های نامشروع و بی‌ضابطه روی آورده‌اند. حال آنکه فقه، استنباط دقیق و روشمند احکام شریعت است و هرگز مدعی مصونیت از خطا در این مسیر پرپیچ‌وخم نیستیم. اما باید دانست که ریاضت مشروع، در دل تعالیم اسلام جایگاهی رفیع دارد؛ همان‌گونه که روزه در گرمای سوزان تابستان، جان را می‌سوزاند، اما روح را صیقل می‌دهد و به ملکوت نزدیک می‌سازد.
از میان فرقه‌های صوفیه، گروهی با نام «ملامتیه» به چنان انحطاطی گراییده‌اند که اعمال خلاف اخلاق را آشکارا انجام می‌دهند تا مورد سرزنش مردمان قرار گیرند! رویکردی که با کرامت انسانی و اهداف عالیۀ شرع مقدس، هیچ‌گونه سنخیتی ندارد.
قرآن کریم، با قاطعیتی بی‌مانند، روش رهبانیت ساختگی مسیحیان را – که بدعتی نابجا بود – مردود می‌شمارد. در لابه‌لای آیات الهی، هرچند نامی از فرقه‌های گمراه به صراحت برده نشده، اما اصول و ارزش‌هایی ناب تبیین گردیده که محکی استوار برای سنجش هر جماعت و مسلکی می‌باشد. در برابر، روایات فراوانی از پیامبر مکرم اسلام (ص) و ائمه‌ی هدی (علیهم‌السلام) به دست ما رسیده که به روشنی از ظهور فرقه‌های گمراه در آینده خبر داده‌اند. چنان که رسول خدا (ص) فرمودند: “به‌زودی گروهی پدیدار می‌شوند که به گرایش‌هایی خاص دل می‌بندند و خود را صوفی می‌نامند؛ آنان از ما نیستند.”
همچنین، تاریخ زندگی حضرات معصومین (ع)، به‌ویژه امیرالمؤمنین علی (ع)، گواه برخوردهای قاطع ایشان با غالیان و مدعیان دروغینی است که پس از اتمام حجت و هدایت‌گری‌های بسیار، در نهایت، برای حفظ کیان اسلام، فرمان مقابله با آنان صادر گردید.
و اکنون در این عصر، شاهد طلوع «عرفان‌های نوظهور» و انحرافی‌ای هستیم که پروژه‌هایی همچون «معنویت و عقلانیت» را تبلیغ می‌کنند؛ طرح‌هایی که نقدهای دقیق و بی‌پرده‌ی عالمان ربانی و اهل معرفت، سستی بنیان‌های آن را آشکار ساخته است.