آیت‌الله علی اکبر رشاد رئیس شورای سیاست گذاری حوزه های علمیه در جلسه درس اخلاق پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی طی سخنانی با استناد به حدیثی از رسول اکرم (ص)، گفت: هیچ عملی محبوبتر از ذکر باری تعالی نزد خداوند نیست، همچنین برای بندگان عملی نجات‌بخش‌تر از ذکر خداوند وجود ندارد که او هر بدی رها کند.
وی عنوان کرد: برخی متعجب می‌شوند چرا جهاد محض محبوبتر از ذکر خداوند نیست، جهادی که فرد از جان و اموال خود می‌گذرد.
تولیت مدرسه علمیه امام رضا(ع) با اشاره به روایتی دربارۀ جهاد و قتال فی سبیل‌الله، اظهار کرد: چه امری بالاتر از جهاد وجود دارد این جهاد البته به صورت نسبی خوب است اما در مقام مقایسه با ذکر خداوند نیست بلکه در مقام اهمیت و بنیان است.
آیت الله رشاد ابراز کرد: زمانی که جهاد با اعمال و مصادیق دیگر سنجیده می‌شود تفسیر مطلق است و نسبی و قیاسی نیست، در واقع ذکر خدا از اطاعت، جهاد در را خدا، جهاد نظامی نیز مقام بالاتری دارد.
رئیس شورای سیاست گذاری حوزه‌های علمیه استان تهران با بیان اینکه ذکر خدا سخت است، گفت: ذکر خداوند متعال فقط شامل ذکر تسبیح و از این قبیل نیست بلکه ذکر خدا را باید با تمام وجوه آن در نظر گرفت.
وی در خصوص فلسفه جهاد و قتال فی‌سبیل‌الله، افزود: جهاد و قتال فی سبیل‌الله ذکر خدا است زیرا در راستای ذکر خداوند و پایداری است، لذا فلسفه جهاد احیای ذکر خداوند است. وقتی کسی وارد جهاد می شود با نیت، قصد قربت و تذکر الهی است در واقع ذکر الله و حفظ ذکر خدا فلسفه قتال فی‌سبیل‌االله و جهاد است، جهاد فی‌سبیل‌الله با ذکر الهی ارزش پیدا می‌کند.
رئیس شورای سیاست گذاری حوزه‌های علمیه استان تهران، ادامه داد: ذکر خداوند با کلمات و مفاهیم رایج اشتباه می‌شود زیرا زمانی ذکر الله ارزش دارد که در وجود انسان و هستی جریان پیدا کند.
وی گفت: باید پیوسته و دائما متذکر خداوند متعال بود ذکر در خدا به بیان کردن نیست بلکه باید جان و وجود آدمی به ذکر خدا بپردازد، باید احساس شود که وجود انسان ذاکر الهی است و صرفا بیان از طریق جسم کافی نیست.
رئیس شورای سیاست گذاری حوزه‌های علمیه استان تهران با اشاره به اینکه عالم مظهر خداوند است و در مظهر خدا معصیت نباید کرد، خاطرنشان کرد: سه حالت حضور وجود دارد که شامل حس‌حضور، حال حضور و عدد حضور است بنابراین انسان باید با وجودش خدا را حس کند چراکه حس حضور بسیار مهم است ممکن است انسان به زبان و ظواهر موحد باشد اما حس فرد سکولار باشد.