ارائه‌ی پیشنهاد استقلال فلسطین از سوی دولتی چون فرانسه «طنز مضحکی» است!
در پی پیشنهاد «راهکار دو دولتی» برای حلّ معظل فلسطین، توسّط فرانسه و قدرتهای غربي و دولتهای مرتجع منطقه، بیانیه‌اي از سوی آیت الله رشاد رییس شورای حوزه‌های علمیه استان تهران و رییس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه‌ی اسلامی صادر شد.
آیت الله رشاد در این بیانیه تاکید کرده است که: بي‌شک این پیشنهاده «خدعه‌اي است خطرناک»، چندوجهي، چند لایه و پیچیده؛ این اقتراح سیاسي بازی جدیدی است که «قدرتهای غربي» برای «نجات رژیم دژخیم از باتلاق غزّه»، پیش‌برد «طرح خائنانه‌ی پیمان ابراهیم»، و مجاب کردن دولتهای مرتجع منطقه برای «عادی‌سازی رابطه با رژیم صهیوني»، «خارج کردن رژیم از انزوا»، خلع سلاح «فیزیکی» و «معنوي» جبهه‌ی مقاومت، آن را ساخته و پرداخته اند.»
متن بیانیّه بشرح زیر است:
بِسمِ الّلهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیمِ
اخیراً قدرتهای غربي برای حل قضیّه‌ی فلسطین پیشنهاده‌اي را با عنوان راهکار «دو دولتي» و «به رسمیّت شناختن کشور فلسطین» مطرح کرده‌اند؛ در نگاه سطحي و ساده‌انگارانه، شاید بتوان آن را «پیشنهاده‌ای گرهگشا» و رویدادي چاره‌ساز انگاشت؛ امّا اینکه: چه اندیشه و انگیزه‌ای در وَراي این اقتراح و اقدام نهفته است، و آیا پیشنهاد دهندگان این گزینه در قول و فعل خود صادقند؟ و آیا «نظم حاکم بر نهادهای باصطلاح بین المللي»، و «ادامه‌ی حیات گرگ خون‌آشامی» همچون رژیم اسرائیل، اجازه‌ی تحقّق این پیشنهاده را خواهد داد؟ و با فرض صدق و امکان، آیا این راهکار، حقوق تاریخي تضییع شده‌ی فلسطینیان را تامین خواهدکرد ؟
این‌جانب فروتنانه چند نکته را در خصوص این «خدعه‌ی خطرناک» به محضر ملت رشید ایران اسلامی، ملل جبهه‌ی جهاني مقاومت، و نیز وجدان بیدار مردمان سایر نقاط جهان معروض مي‌دارم:
یک) فلسطین کشوری با تاریخ، فرهنگ و تمدّن کهن بود، چه کساني این «کشور عریق» را از جغرافیای سیاسی منطقه حذف کردند، جز قدرتهای غربی؟ «رژیم جعلي صهیوني»، برساخته و برکشیده‌ی کدام دولتها و سازمانهاي بین المللي است؟ مگر نه اینکه اسرائیل فرزند نامشروع «تناکح و تبانی همین قدرتها و همین سازمانها»ست؟.
دو) اسرائیل غاصب غدّار با پول و سلاح و حمایت نظامی و دیپلماتیک کدام قدرتها تا به حال به حیات ننگین لبریز از جنایت و خیانت، قتل و غارت خود ادامه داده است؟. از این روی به دولتهای فریبکار غربی و امرا و سلاطین مرتجع و خائن منطقه می‌گوییم: لازم نیست شما از طرح «احیای فلسطین» حمایت کنید، کافي است که شما دست از حمایت رژیم جعلي بازگیرید، رزمندگان فلسطینی و جبهه‌ی مقاومت خود در کوتاه‌ترین زمان، کشور فلسطین را دیگربار در جغرافیای جهان احیاء و تثبیت خواهندکرد. گواه صدق این ادعا آنکه: در همین جنگ تحمیلي اخیر، برغم «معاضدت همه‌جانبه»ي قدرتهای غربی و «مشارکت و مباشرت» یکپارچه‌ی جبهه‌ی جهانی کفر، استکبار و ارتجاع، رژیم جعلي نتوانست دوازده روز در مقابل «ایران تنها» مقاومت کند!
سه) این قدرتها در کجای عالم، کشور و دولت مستقلی را ایجاد کرده‌اند که اینک این مورد، دومین آن به شمار آید؟ آنچه کارنامه‌ی ننگین و سیاه این دولتها را تشکیل می‌دهد، چیزي جز «استعمار» و استثمار، «قتل و غارت منابع»، «کودتا و اشغال» نیست!؛ ایالات متحده‌ی آمریکا هم «غولی» است که از «انبان جادویی» همینان (با اشغال سرزمین تاریخي بومیان آمریکی شمالي) سربرآورده است و اکنون خود نیز از عهده‌ی زورگوییها و زورگیریهایش برنمی‌آیند!
چهار) ارائه‌ی پیشنهاد استقلال فلسطین از سوی دولتی چون فرانسه «طنز مضحکی» است! این بسي خنده‌آور است که این دولت نقش «پلیس خوب» را در این «تئاتر کمدی» بازی کند! مضحک‌تر از آن، حمایت «روباه پیر بریتانیا» و «آلمان نازي نژاد» از این پیشنهاده است! اسرائیل در «رحم اجاره‌ای بریتانیا» لقاح یافته و در «دامان آلوده‌ی پدرخوانده‌ی نامشروعش» آمریکا بالیده و بارآمده است!.
پنج) چه کسی باور می‌کند که این دولتها و سازمانهای کذايي، اراضی غصب شده‌ی را از رژیم غاصب بازپس گیرند و به فلسطینان بازپس دهند؟ چه کسی باور می‌کند که اینان اجازه‌ی ایجاد ارکان «دولتي کامل و مستقل» به مردم این خطه را بدهند؟ و الا «کشور» بدون «سرزمین»، «ارتش» و «نهادهای رکني مستقل»، چیزی نسیت جز «دولت موهوم»!
شش) آیا «نظام جنگلي» کنوني حاکم بر نهادهای بین المللی که مبتني بر اصل وحشیانه‌ی «الحق لمن غلب» است، و قاعده‌ی ظالمانه‌ی «حق وتو» برای قدرتها، هر تصمیمی را که باب میل آنان نباشد ابطال می‌کند، اجازه‌ی احقاق حق صاحبان اصلی سرزمین فلسطین و ایجاد دولت مستقل را خواهد داد؟ قوای غربي و عربي آیا می‌توانند از «خطوط قرمز اراده‌ی سیاسی آمریکا» عبور کنند؟
هفت) بي‌شک این پیشنهاده «خدعه‌اي است خطرناک»، چندوجهي، چند لایه و پیچیده؛ این اقتراح سیاسي بازی جدیدی است که «قدرتهای غربي» برای «نجات رژیم دژخیم از باتلاق غزّه»، پیش‌برد «طرح خائنانه‌ی پیمان ابراهیم»، و مجاب کردن دولتهای مرتجع منطقه برای «عادی‌سازی رابطه با رژیم صهیوني»، «خارج کردن رژیم از انزوا»، خلع سلاح «فیزیکی» و «معنوي» جبهه‌ی مقاومت، آن را ساخته و پرداخته اند.
حاصل این اقتراح و اقدام (بر فرض تحقّق)، «حذف مقاومت»، «سیطره‌ی مطلق» جریان سازشکار و سرسپرده‌ی «سازمان باصطلاح آزادیبخش» و تشکیلات خودگردان بر سرنوشت ملت مظلوم فلسطین، احداث «زندان روباز دستجمعی» برای فلسطینیان، و ایجاد «شکارگاهی سهل التناول» برای صید هر از چندگاهي این ملت بي پناه و سلاح، به توسّط رژیم اشغالگر، خواهد بود.
هشت) اگر مدّعیان راست می‌گویند، «پیشنهاده دموکراتیک» و مترقي رهبر دوراندیش و خیرخواه امت اسلامي و زعیم حکیم انقلاب اسلامی ایران، حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (دام ظله) [مبتنی بر همه‌پرسی از صاحبان اصلی و تاریخي فلسطین] را بپذیرند و اجرا کنند.
کلام آخر اینکه: آزادی و استقلال فلسطین و احقاق حقّ فلسطینیان، جز از رهگذر: ۱ـ «تداوم و توسعه‌ی مقامت مسلحانه» و جهاد نظامي مؤمنانه و شجاعانه، ۲ـ «برگزاری همه‌پرسی با مشارکت صاحبان اصلی و تاریخي سرزمین فلسطین»، فراچنگ نخواهد آمد؛ راهکار دوم نیز در گرو کامیابي شایان و نمایان جهاد نظامي دلیرانه و مخلصانه است، و السّلام.
علی اکبر رشاد
۱۴، ۵، ۴۰۴