نشست مطبوعاتی آیین آغاز سال تحصیلی حوزه‌های علمیه استان تهران

نشست مطبوعاتی آیین آغاز سال تحصیلی حوزه‌های علمیه استان تهران

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، در ابتدای این جلسه آیت‌الله رشاد رئیس شورای حوزه علمیه استان تهران ضمن گفتن خیرمقدم به اصحاب رسانه و تبریک میلاد نورینِ نیّرین، حضرت معصومه(س) و حضرت رضا(ع) و دهه‌ی کرامت، در سخنانی گفت: شاید بتوان گفت که حوزه‌ی علمیه، خاصه حوزه‌ی علمیه‌ی شیعه کهن‌ترین و دیرسال‌ترین دستگاه‌های علمی آموزشی جهان بشمار می‌روند؛ زیرا در هیچ جای جهان دستگاه و سازمانی علمی را سراغ نداریم که پیشینه‌ای افزون بر هزار ساله داشته باشد. قبل از آن‌که نظام آموزشی مدرن در قالب دانشگاه‌ها وارد کشورهای اسلامی و ازجمله ایران شود، حوزه‌های علمیه تنها سازمان علمی جهان اسلام، تشیع و ایران قلمداد می‌شدند. امروز نیز حوزه‌ها رکن اساسی آموزش، تربیت نیرو، پژوهش و تولید معرفت در حوزه‌ی دین قلمداد می‌شوند.
وی ادامه داد: خدمات تاریخی حوزه‌های علمیه خدماتی بی‌بدیل است. حوزه‌های علمیه در طی قرون متمادی در زمینه‌های مختلف، خدمات بی‌مانندی ارائه کرده‌اند که از هیچ دستگاه و نهاد علمی دیگری این خدمات برنمی‌آمد؛ بلکه می‌توان گفت که حوزه‌ها در گذشته هیچ دستگاه موازی و رقیبی نداشتند تا در این زمینه‌ها وارد عمل بشوند تا کارکرد آنها با حوزه‌ها سنجیده شود. این حوزه‌ها بودند که انواع علوم را در جهان اسلام تولید می‌کردند و آموزش می‌دادند، و حتی طرق کاربست آنها را ارائه می‌کردند. از منطق و فلسفه تا ادب عربی و ادبیات فارسی، تا طب و طبیعیات، ریاضی و فیزیک و شیمی، حتی هنر و معماری، همگی در حوزه‌های علمیه متمرکز بودند، و حوزه‌ها نیاز جوامع اسلامی را در زمینه‌ی این علوم و فنون برآورده می‌کردند.
رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ادامه داد: تنها دستگاهی که تأمین‌کننده‌ی همه نیازهای دینی مردم از تحقیق در دین و تولید معرفت دینی تا آموزش دین و اداره شؤون دین را بر عهده داشته و همچنان نیز برعهده دارد حوزه‌ها هستند. بقا و دوام میراث انبیا و توسعه‌ی معنویت و تعمیق معرفت دینی مرهون حوزه‌های علمیه است.
وی افزود: در زمینه‌ی امنیت و استقلال ارضی کشورهای اسلامی، خاصه ایران، حوزه نقش بی‌بدیلی داشته است. در همه‌ی تاریخ، حوزه‌های علمیه نگاهبان استقلال و امنیت کشورهای اسلامی و بخصوص ایران بودند. هرگاه کشور ما بنحوی به مخاطره افتاده و مورد هجوم بیگانگان و تعرض قرار گرفته است، این علمای شیعه و اصحاب حوزه بوده‌اند که هم شخصاً در میدان نبرد حضور پیدا می‌کرده‌اند و به تعبیر حضرت امام لباس جندی می‌پوشیدند و هم با فتواهای خود دیگر اقشار را به جهاد فرا می‌خوانده‌اند و برمی‌انگیختند.
وی ادامه داد: در برخی از جنگ‌ها گاه اتفاق می‌افتاد که بعضی از علمای ما دو سه سال پیوسته در جبهه مستقر بودند و حتی درس و بحث خود را نیز در محیط جبهه و جنگ ارائه می‌کردند. ما کتب فقهی، حکمی و تفسیری متعددی داریم که توسط علمای ما در جبهه‌ها نوشته شده است؛ برای نمونه، التفسیر العقلی مرحوم آقانورالدین اراکی که یک دوره‌ی تفسیر کامل است، در دورانی که ایشان در جبهه حضور داشته‌اند تألیف شده و این درحالی بوده که هیچ‌گونه منبع و مرجعی نیز در اختیار ایشان نبوده است. در طول تاریخ کتاب‌های فقهی متعددی به همین شکل تولید شده است و علمای ما در صف اول جبهه‌ها آنها را تألیف کرده‌اند. این‌همه در حالی بود که علما جوانان را تشویق می‌کردند و به لحاظ دینی روحیه‌ی مبارزان و مدافعان را تقویت می‌کردند.
آیت الله رشاد گفت: لهذا، هرگاه که این کشور مورد تعرض بیگانگان واقع شده، علما سینه سپر کرده‌اند و دیگر اقشار را نیز به حضور در جبهه و مقابله با دشمن ترغیب کرده‌اند. آخرین نمونه‌ی آن نیز انقلاب اسلامی و دفاع مقدس بود که نسل حاضر به خاطر دارند که روحانیت و حوزویان در انقلاب و جبهه‌های نبرد چه مایه کارگر بودند. براساس یک آمار رسمی، در میان اصناف مختلف، شهدای صنف روحانیت بیست برابر دیگر اصنفاف است، و البته بسا آمار غیررسمی از این نیز بیشتر باشد. همچنین در میان اقشار مختلف، شمار فرزندان علما و روحانیون به درجه شهادت نائل آمده‌اند چهار برابر اولاد اصناف دیگر اجتماعی‌اند. به همین مقیاس نیز جانبازان آنانند. ما مدرسه‌ای داریم مانند مدرسه‌ی رضائیه که ظرفیت آن هفتاد نفر است، ولی در جنگ چهل شهید داده است، یعنی بیش از پنجاه درصد طلاب این مدرسه به شهادت رسیده‌اند.
وی تاکید کرد: در عرصه‌های اجتماعی نیز حوزه‌های علمیه رکن رکین تحولات بودند. مشروطه که انقلابی عظیم در تاریخ ایران است، وامدار فقها و مجتهدان نجف، تهران و قم بوده است. رهبران مشروطه همگی مراجع و فقها بوده‌اند و زمانی که مسیر مشروطه در حال تغییر بود، فقها ایستادند و بعضی از ایشان که در حد مرجعیت نیز بودند، برای مقابله با انحراف انقلاب مشروطه تا مرز شهادت ایستادگی کردند. شیخ فضل‌الله نوری یک مجتهد و فقیه بزرگی است و برای مقابله با انحرافی که در مشروطه در حال شکل‌گیری بود، ایستاد و بر سر دار رفت، ولی حاضر نشد از آرمان خود عبور کند.
وی افزود: امروز نیز حوزه‌های علمیه در کشور ما منشأ خدمات بسیاری هستند. رسته‌های شغلی و کاری که تربیت‌یافتگان و دانش‌آموختگان حوزه مسئولیت آنها را به عهده دارند بسیار قابل توجه است. از رسته‌های شغلی دینی مانند امامت جماعت که شئون دینی مردم را در محلات و شهرستان‌ها اداره می‌کنند و هزاران مسجد در سراسر کشور توسط تربیت‌یافتگان حوزه‌ها اداره می‌شود؛ همچنین در سطح کشور افزون بر پانصد نماز جمعه برگزار می‌شود که کانون تجمع دینداران است و مسئولیت آن نیز برعهده علما و روحانیون است. همچنین بخش عمده‌ای از شئون قضایی کشور از ریاست قوه‌ی قضائیه تا بسیاری از نهادها و عناصر رکنی این قوه و همچنین در سطح قضات، عمدتاً تحصیل‌کردگان و دانش‌آموختگان حوزه هستند. در حوزه‌ی مدیریتی و کارشناسی سایر قوا نیز همین‌طور. در حوزه‌های فرهنگی، بسیاری از امور و شئون و فعالیت‌های فرهنگی، مستقیم و غیرمستقیم از سوی دانش‌آموختگان حوزه‌ها اداره می‌شود. عمده‌ی امور فرهنگی سایر نهادها و محیط‌ها توسط تربیت‌یافتگان حوزه صورت می‌گیرد، تربیت‌شدگان حوزه‌ها در اداره امور علمی کشور سهم برجسته و بزرگی دارند، برای مثال تعداد اساتید دانشگاه که در حوزه‌ها تحصیل کرده‌اند به نسبت محصلین این دو نظام علمی، بیشترند. البته ممکن است تعداد کسانی که امروز اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها را تشکیل می‌دهند و در دانشگاه‌ها درس خوانده‌اند، بیش از کسانی باشند که در حوزه‌ها درس خوانده‌اند، اما اگر نسبت‌سنجی کنیم که برای مثال از سه میلیون دانشجوی سراسر کشور چه تعداد استاد و هیئت علمی تربیت می‌شود و از کمتر از صدهزار طلبه‌ی مجموعه‌ی حوزه‌های علمیه چه تعداد استاد تحویل دانشگاه‌ها می‌شود، متوجه سهم حوزویان در این خصوص خواهیم شد. این در حالی است که هیئت علمی و اساتید حوزه‌ها نیز منحصرا توسط خود حوزه‌ها تأمین می‌شوند، یعنی حوزه‌های علمیه علاوه بر اینکه برای تربیت مدرس خودکفا هستند، دانشگاه را نیز حمایت می‌کنند و با تربیت نیرو نیاز دانشگاه را نیز تأمین می‌کنند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: من اگر بخواهم رسته‌های علمی، فرهنگی، قضایی، سیاسی، اجتماعی و عمومی که فارغ‌التحصیلان و دانش‌آموختگان حوزه‌های علمیه آنها را اداره می‌کنند بشمارم، فهرست مفصلی خواهد شد و این‌همه در حالی است که حوزه‌های علمیه، دستگاه‌های کم‌هزینه‌ای هستند. بعضی از بخش‌ها در حوزه‌ها با کمترین و گاه بدون هزینه‌ی مستقیم اداره می‌شود که اگر بنا بود همان نوع کار در دانشگاه انجام می‌گرفت، سالانه هزینه‌ی میلیاردی به خود اختصاص می‌داد. برای مثال دروسی که به عنوان درس خارج و سطوح عالی اجتهادی در حوزه‌ها تدریس می‌شود، بعضاً توسط یک استاد در یک مسجد ارائه می‌شود. استاد وارد شبستان مسجد می‌شود و دو هزار نفر پای درس او می‌نشینند که تعداد دانشجویان این کلاس به اندازه‌ی یک دانشگاه متوسط یا دانشکده عمده است. کلاسی با این کیفیت نه مدیر دارد، نه ثبت نامی صورت می‌گیرد، نه پذیرش و گزینش دارد، نه حضور و غیابی انجام می‌شود، در عین حال همگی طلاب نیز با جدیت حضور دارند و درس می‌خوانند. دروس خارج همه نظریه‌پردازی است، یعنی یک نظریه‌پرداز فقه و اصول درس خارج می‌دهد، به این معنا که نظریه‌های دیگران را مطرح، ارزیابی و نقد می‌کند، سپس یک نظریه را اختیار و یا اختراع می‌کند. درواقع جلسه‌های درس خارج هم جلسات نظریه‌پردازانه است و یک مجموعه‌ی دو هزار نفره، بدون هزینه و در سطح بالا برگزار می‌شود. این درحالی است که اگر قرار باشد همین کار در دیگر محیط‌های آموزشی دیگری انجام شود، باید سالانه میلیاردها تومان هزینه شود و ده‌ها کارمند و دفتردار داشته باشد تا بتواند چنین مجموعه‌ای را اداره کند!
وی گفت: به این ترتیب می‌توان گفت که حوزه‌های علمیه یک دستگاه علمی و آموزشی بسیار کم‌هزینه و بعضاً در برخی فعالیت‌ها بی‌هزینه هستند. خیلی خوب است که شما خبرنگاران از جلسات دروس خارج در قم گزارشی تهیه کنید تا مردم بدانند که در حوزه چه می‌گذرد. هزینه‌ی مجموع حوزه‌های ما که افزون بر هزار حوزه و مدرسه در سطح کشورند، بیش از هزینه‌ی یک دانشگاه در ایران نیست. همچنین اگر مساحت مجموعه‌ی مدارس علمیه‌ی سراسر کشور را جمع بزنیم، کمتر از مساحت بعضی دانشگاه‌های درجه دو ایران است. چون بحودالله ما دانشگاه‌هایی با مساحت‌های ۸۰۰، ۱۰۰ و ۱۲۰۰ هکتار داریم. به این‌ترتیب بدون آنکه حوزه برای نظام، بار مالی داشته باشند و از امکانات کافی برخوردار باشند، در خدمت نظام‌اند. غالب مدارس و حوزه‌های علمیه از فقدان کتابخانه، کلاس و مَدرَس مناسب رنج می‌برند و حتی از حداقل امکانات رفاهی نیز بی‌بهره هستند؛ من از شما درخواست می‌کنم در این خصوص از مدارس علمیه گزارش تهیه کنید.
وی افزود: در عین حال، همین حوزه مطلع این انقلاب است و منشأ نظام و و دولت اسلامی مولود حوزه است، اما بیش از آنچه که دولت احساس وظیفه کند و مبلغی را به عنوان ردیف کمک به حوزه اختصاص دهد، مطالبه‌ی دیگری ندارد. به رغم اینکه دولت ما دولت اسلامی است و حوزه نیز پشتیبان آن است، اما حوزه بنا ندارد دست خود را به سمت دستگاه‌ها و احیاناً دولت دراز کند و بنا بر آن است که مثل همیشه‌ی تاریخ، حوزه‌های علمیه مستقل اداره شوند.
آیت الله رشاد ادامه داد: اما نکته‌ی دیگر که ذکر آن لازم است این است که حوزه منابعی دارد. سلف و گذشتگان، خیرین و علما، در گذشته در فکر معیشت حوزویان و امکانات و تسهیلات مورد نیاز حوزه‌ها بوده‌اند و این امکانات در قالب‌های مختلف و ازجمله اوقاف فراهم شده است. مجموعه‌ی موقوفاتی که متعلق به حوزه‌های علمیه است بسیاربسیار وسیع و غنی است،‌ اما باید تأسف خورد که این موقوفات در اختیار حوزه‌های علمیه نیست و ما حوزویان امروز از درآمد موقوفات آنچنان که باید برخوردار نیستیم. اگر موقوفات حوزه‌های علمیه در اختیار حوزه‌ها قرار گیرد و توسط خود حوزه‌ها مدیریت شود، حوزه کاملاً مستغنی خواهد شد و بسا اگر این منابع بدرستی اداره شود، بتوان به دیگر شئون دینی هم کمک کرد.
وی گفت: برآورد من این است که اگر مدیریت مجموعه‌ی موقوفات و رقباتی را که برای هزینه‌های حوزه‌های علمیه بصورت ویژه وقف خاص شده در اختیار حوزه‌های علمیه قرار گیرد درآمد آن هزینه‌ی تمام شئون دینی مردم را تأمین خواهد کرد، ولی متأسفانه چنین نیست و امروز اوقاف، صحیح مدیریت نمی‌شود و ما نیز منتقد این وضعیت هستیم.
عضو هیات علمی گروه منطق فهم دین پژوهشگاه ادامه داد: نکته‌ی آخر نیز در شأن حوزه‌ی علمیه تهران عرض کنم: حوزه‌های علمیه تهران به تعبیر رهبر معظم انقلاب حفظه‌الله از حوزه‌های عریق و ریشه‌دار جهان اسلام است. حوزه‌ی تهران از حوزه‌های بنیه‌دار، استخوان‌دار و دارای پیشینه‌ی تاریخی پرافتخار است. قبل از آنکه تهران در زمان فتحعلی‌شاه به پایتخت تبدیل شود، تهران حوزه داشته است. بعضی از مدارس قبل از اینکه تهران به شهر و یا پایتخت تبدیل شود، ساخته شده است. مانند مدرسه‌ی حکیم هاشم در جنب میدان ارگ، و همچنین مدرسه‌ی ملاآقا رضا که الان به مدرسه‌ی رضائیه شناخته می‌شود، در دوره‌های قبل از قجرها ساخته شدند، زمانی که قجرها تهران را به‌عنوان پایتخت انتخاب کردند در شأن حوزه اهتمام خوبی داشتند و الحق باید به این نکته اعتراف کرد که در دوره‌ی قجرها حوزه‌های علمیه و خاصه حوزه‌ی تهران از رونق بی‌مانندی برخوردار بودند.
وی افزود: مدارس علمی بزرگی ساخته شد، علما تشویق شدند، امکاناتی در اختیار حوزه‌ها قرار گرفت و حوزه‌ی تهران به یک حوزه‌ی معظم تبدیل شد و عمدتاً نیز به این جهت بود که در مقابل فرهنگ و علوم غربی که آن روزها در آستانه‌ی رونق و رواج قرار داشت، باید ایمان و فکر مردم تقویت شود، معرفت دینی ارتقاء پیدا کند و در قبال ورود فلسفه‌های وارداتی در ایران نیز تولید معرفت شود که در این جهت نیز موفق بودند.
وی گفت: حکما و فقهای بزرگی در تهران بودند، تعداد افرادی که در تهران صاحب کرسی حکمت بودند گاه به اندازه‌ای بوده که تهران به شهر هزار حکیم معروف شده است. همزمان چندین و چند فقیهِ مرجعِ صاحب رساله در تهران مستقر بودند که مردم از آنها تقلید می‌کردند. اگر پیشینه‌ی ری را هم به تهران گره بزنیم ـ که کاملاً موجه نیز هست ـ باید پیشینه‌ی تأسیس حوزه‌ی تهران را به قبل از تأسیس حوزه‌ی نجف ببریم، زیرا زمانی که فقه حدیثی ما در جهان تشیع محور بوده است، فقها و محدثین برجسته‌ای در ری مستقر بودند و از آنجا حدیث و معرفت و فقاهت به سراسر جهان شیعه می‌رفته است. در طول تاریخ نیز ری معمولاً حوزه‌ی زنده‌ای داشته است، تا زمانی که تهران پدید می‌آید و حوزه‌ی‌ تهران تأسیس می‌شود.
آیت الله رشاد در پایان صحبت های خود گفت: اکنون نیز همت دوستان ما معطوف بر این است که حوزه‌ی تهران احیاء شود و با توسعه و ارتقای آن شأن درخور پایتخت جمهوری اسلامی را پیدا کند. شأن شهری که ام‌القرای جهان اسلام و بیداری اسلامی به‌شمار می‌آید، و ان‌شاءالله حوزه‌ی تهران یک حوزه‌ی متناسب با شأن این نظام باشد. دوستان ما تدابیر و برنامه‌هایی را دارند که در مقام اجرا هستند و یکی پس از دیگری تحقق پیدا می‌کند و ان‌شاءالله همان‌طور که حوزه‌ی تهران گذشته درخشان و پرافتخاری دارد، آینده‌ی روشن و مطلوبی را پیش رو داشته باشد. والسلام
در ادامه این نشست حجت الاسلام و المسلمین کبیریان مدیر حوزه‌های علمیه برادران استان تهران در سخنانی گفت: حوزه علمیه تهران به تعبیر مقام معظم رهبری حوزه ریشه‌داری است و سابقه فراوانی دارد؛ البته حدود پنج سال است که سیستم مدیریت استانی تشکیل شده، ولی بحمدالله در این مدت کوتاه، رشد بسیار خوبی را در حوزه‌های علمیه برادران چه از نظر کمّی و چه از نظر کیفی و نظم و انضباط شاهد بودیم. تا این لحظه که بنده در خدمت شما هستم، تعداد مدارس برادران ما به شصت مدرسه رسیده که نسبت به استان‌های دیگر بی‌نظیر است، یعنی اولین استان به لحاظ تعداد مدارس علمیه، استان تهران است. البته این نکته به این معنا نیست که شأن حوزه پایتخت رعایت شده و امیدواریم که در آینده گسترش بیشتری در شأن استان داشته باشیم. بعضی از این مدارس به‌صورت مدارس بلندمدت هستند، به این معنا که روال دروس رسمی و باسابقه حوزه علمیه را در سطح یک، دو، سه ارائه می‌کنند و پس از آن نیز وارد درس خارج می‌شوند که الحمدلله استان ما از این جهت هم بنای خوبی دارد. ما در استان درس خارج باعظمت مقام معظم رهبری را داریم، درس خارج حضرت آیت‌الله آملی لاریجانی را داریم و همچنین دروس خارج دیگری که با کیفیت خوبی برگزار می‌شود. در مجموع تا امروز چهارده درس خارج ارائه می‌شود که رقم بسیار خوبی است. تعداد طلاب مشغول به تحصیل افزون بر هفت هزار نفر است. البته فارغ‌التحصیلان حوزوی ما نیز که در ارگان‌های مختلف، مراکز فرهنگی و دانشگاه‌ها مشغول به فعالیت هستند رقم قابل توجهی است. حدود هشتصد استاد در خدمت طلاب محترم هستند که سطوح مختلف را تدریس می‌کنند. برخی از مدارس ما نیز مدارس سفیران هدایت هستند که آموزش‌های کوتاه‌مدت دارند و این مدارس با هدف تربیت مبلغ تأسیس شده‌اند که برای طلاب دوره‌ای پنج‌ساله در نظر گرفته شده که پس از آن وارد عرصه کار و تبلیغ می‌شوند. همچنین در تهران مراکز آموزش عالی و مراکز تخصصی داریم که جزء مراکز موفق تخصصی و آموزش عالی هستند. در برخی از این مدارس چند گرایش در رشته‌های حقوق، قضا، تفسیر، فلسفه، کلام، اخلاق، و… ارائه می‌شود که البته گرایش شیعه‌شناسی نیز در شرف راه‌اندازی است.
وی افزود: فعالیت‌های مرکز مدیریت استان در بخش آموزشی، ارائه دروس مرسوم حوزه‌های علمیه و راهکارهایی برای ارتقای سطح علمی طلاب محترم هست؛ ازجمله چهار سال المپیاد علمی برگزار شده است که برگزیدگان این المپیادها به مرحله کشوری راه پیدا می‌کنند که مرحله‌ کشوری نیز چند روز قبل برگزار شد و برگزیدگان آنها به‌عنوان نخبگان حوزه‌های علمیه مطرح شدند.
این استاد حوزه ادامه داد: در بخش پژوهش، جشنواره‌های علامه حلّی برگزار می‌شود که البته این جشنواره‌ها به صورت مشترک با حوزه‌های خواهران برگزار می‌شود. طلاب، مقالات و تألیفات خود را ارائه می‌کنند، هیئت‌های داوری بررسی می‌کنند و برگزیدگان مقالات به جشنواره راه پیدا می‌کنند که این جشنواره نیز بحمدالله شکوه بسیار خوبی دارد. در بخش فعالیت‌های قرآنی شورای قرآن در مرکز مدیریت تشکیل و ساماندهی شده است. ان‌شاءالله سال آینده تصمیم داریم المپیادی هم تحت عنوان المپیاد قرآنی بین طلاب برگزار کنیم که ان‌شاءالله نقش بسیار خوبی خواهد داشت.
حجت الاسلام و المسلمین کبیریان در پایان صحبت های خود گفت: در بخش حضور طلاب در صحنه‌های انقلابی و بصیرت‌افزایی، شورایی در مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه با حضور حضرت‌ آیت‌الله بوشهری و همچنین حجت‌الاسلام والمسلمین حاج آقای سعیدی، نماینده محترم ولی فقیه در سپاه و اعضای دیگر تشکیل شده که به همین صورت در استان‌های مختلف و ازجمله استان تهران نیز شورای عالی بسیج تشکیل شده است که هماهنگی فعالیت‌های سیاسی، آشنایی با امور اجتماعی و حضور در صحنه‌های انقلابی نیز در این بخش ساماندهی می‌شود. امیدوارم در سال آینده بتوانیم فعالیت‌های جدیدتری را خدمت شما ارائه کنیم. البته شورای محترم به اجمال تصویب کرده‌اند که دوره‌های تربیت مدرس داشته باشیم، دوره‌های تربیت مدیر و کادر علمی داشته باشیم، همچنین دوره‌های تربیت مشاور برای مدارس داشته باشیم که ان‌شاءالله در نشست‌های دیگر خبرهای خوبی از این فعالیت‌ها خدمت شما ارائه خواهیم داد.
حجت الاسلام و المسمین آقامیری مدیر حوزه‌های علمیه خواهران استان تهران نیز در این جلسه در سخنانی گفت:
اگر بخواهیم آماری از حوزه‌های علمیه خواهران ارائه کنیم باید بگوییم که راه‌اندازی و رونق حوزه‌های علمیه خواهران به حدود بیست سال پیش برمی‌گردد و توسعه‌ای که امروز در این خصوص دیده می‌شود کمتر از بیست سال است که انجام شده است. البته قبل از آن نیز حوزه‌های علمیه خواهران دایر بوده، اما بسیار پراکنده برگزار می‌شده است. مکتب نرجس در مشهد بوده، در قم هم مکتب توحید بوده و در تهران نیز یک یا دو حوزه متفرقه برای خواهران بوده است. اما پس از انقلاب و پس از تأسیس جامعه الزهراء بعضی از علمای اعلام قم که در رأس آنها حضرت آیت‌الله شرعی قرار داشتند، حوزه‌های علمیه خواهران را راه‌اندازی کردند که به‌صورت متمرکز برای تربیت طلاب خواهر اختصاص یافت. این فعالیت ابتدا در قم آغاز شد و با توجه به استقبال چشمگیری که از سوی خواهران صورت گرفت به سایر استان‌ها کشیده شد. امروز نیز در کل کشور قریب به پانصد مدرسه و مرکز آموزش عالی به تربیت طلاب خواهر اشتغال دارند.
وی ادامه داد: جمعیتی که در این مدت به‌عنوان طلبه رسمی از حوزه‌های علمیه خواهران فارغ‌التحصیل شده‌اند بیش از هفتادهزار نفر در سطوح دو و سه هستند که تعدادی از آنها در سطوح بالاتر مشغول به تحصیل شدند. البته همین تعداد نیز الان به‌صورت رسمی در سراسر کشور اشتغال به تحصیل دارند. تعداد فارغ‌التحصیلان ما در سطوح دو و سه، در حوزه علمیه تهران حدود هفت هزار نفر است که تقریباً یک‌دهم کل طلاب خواهر سراسر کشور را به خود اختصاص داده است. همین تعداد نیز در مدارس علمیه استان شاغل به تحصیل هستند که نشان می‌دهد استقبال بسیار خوبی از سوی خواهران صورت گرفته است. البته با توجه به شرایط خاصی که حوزه‌های علمیه خواهران دارد، در طول سال از جمعیتی که متقاضی تحصیل در حوزه‌‌ها هستند تنها حدود یک چهارم را پذیرش می‌شوند، و ظرفیت مدارس ما بیش از این نیست.
وی افزود: در استان تهران، قریب به شصت مدرسه علمیه تأسیس شده است که حدود سی باب از آنها در شهر تهران قرار دارد و حدود سی باب دیگر در شهرستان‌های اطراف تهران مشغول به فعالیت هستند. الان نیز حدود سی درخواست برای تأسیس حوزه خواهران داریم که اگر ان‌شاءالله کارگروهی که در قم داریم موافقت کند، تعداد مدارس علمیه خواهران در تهران حدود نود مدرسه می‌شود که البته طبیعی است که بسیاری از آنها شرایط لازم را ندارند و در کارگروه تأسیس خیلی مورد استقبال قرار نمی‌گیرند.
این استاد حوزه گفت: در حوزه‌های علمیه خواهران استان تهران در حال حاضر بیشتر طلاب اشتغال به تحصیل در سطح دو دارند و همین امسال هم که حدود پنج هزار و پانصد نفر درخواست‌کننده تحصیل داشتیم، هزار و هفتصد نفر سطح دو پذیرش شده‌اند، هزار نفر نیز درخواست‌کننده سطح سه بودند که حداکثر دویست‌ نفر از آنها را می‌توانیم پذیرش کنیم. خوشبختانه در سال گذشته سطح چهار نیز به‌صورت رسمی در مرکز رفیعه المصطفی دایر شد، که معادل دوره دکتری است.
حجت الاسلام و المسمین آقامیری در پایان صحبت‌های خود گفت: ظرفیتی‌ که به‌عنوان حوزه‌های علمیه خواهران وجود دارد به کمک توسعه دین آمده و با سبک زندگی که کشور در این دهه‌های اخیر با آن مواجه است، تصور می‌کنم یکی از بهترین ظرفیت‌ها که می‌تواند به گسترش دین کمک کند، ظرفیت حوزه‌های علمیه خواهران است و با توجه به اینکه تأثیرگذاری خواهران در اجتماع بسیار بیش از گذشته است، این ظرفیت می‌تواند برای گسترش معارف و مفاهیم دینی ظرفیت بسیار مناسبی باشد.

دیدگاهتان را بنویسید